Okulum evimize çok uzak olduğu için sabah erkenden kalkıp yürümek zorunda kalıyordum. Çalıştığım kafe de okuluma yakındı. Zaten evimizi değiştirmemiz imkansızdı babamdan kalan tek yadigar evimizdi daha evimizi geçindirecek para bile bulamıyorduk,eskiden babamın çok zengin olması ve ihale yüzünden babamı bir mafyanın öldürmesi gerçekten bir faciaydı bir anda hayatımızın değişmesi bizi çok etkilemişti ama annem ve ben her zaman birbirimize tutunmuştuk. Yıllar birbirini böyle kovalamıştı derslerimde başarılı olduğum için iyi bir liseye gidiyorum seneye üniversite sınavlarına hazirlanacaktim ama bu nasıl olacak bilmiyordum. Matematiğim diğer derslerime göre daha iyi olduğu için haftasonları da bir eve matematik dersi vermeye gidiyordum. Okulun kapısına geldigimde bacaklarimi hissetmiyordum kilometrelerce yürümüştüm ne kadar hızlı yurusemde hiç yetisemiyordum çok sevilen bir öğrenci olduğum için öğretmenlerim bu durumu biliyor ve anlayışla karşılıyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçurum.
Teen FictionHayata erken başlayan insanlardan biriydim hayatı tüm sırlarına dair yaşamaya başlamış olmanın verdiği tecrübe içimde duruyordu.Yaşadıklarım beni sanki diğer insanlardan farklı kılıyordu, insanların yaptıkları bana artık çok basit gelmeye başlamıştı...