Anlam veremediğim bir halsizlik içindeyim
Omuzlarımda ağır bir yük , ezim ezim eziliyorum
Aynada gördüğüm bu yüz benim mi acaba ?
Bilmiyorum...
Soluğum , solum , sonum...
Yüzünün her halini öyle bir kazıdım ki aklıma
Yokluğunda gözlerimi dolduran doldurana.
Hani nasıl anlatsam sana
Öyle çok çaresizim ki , dokunduğum her yer acıyo
Kalbimde bunların en başında.
Nefesim , çarem...
Nereye eseceğini bilmeyen bir rüzgar gibi savruluyorum ordan oraya
Beni nasıl bir son bekliyor bilmiyorum
O kadar çok mutsuzum ki
Can kırıklarım da çoğaldı gitgide
Yorgunum...
Kalbim şakağına kurşunu çoktan dayadı
Sanırım kanayacak başka yerim de kalmadı
Paramparçayım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlatamadıklarım
PoésieKim bilir belki birgün yağmur yağar sonra bütün mevsim bahar olur.. Kim bilir belki de çok uzakta değildir hayat , en güzel günler bizimle olur...
