Angry Man[ChanBaek]

Episode X:Anger and strange Feelings

Baekhyun dün akşam ki temastan sonra Chanyeole sert bir tokat atıp odasına  koştuğunda gözlerini sıkı sıkı ya kapatarak Chanyeollun onu dövmek yada işkence çektirmek için geleceğini düşünüyordu. Ama Chanyeol sessizce kapısının önünden geçerek kendi odasına çıkmıştı.

Ve saat on olmasına rağmen hiç bir şekilde aşağı inmemişti. Baekhyun çekinse de kahvaltılık bir şeyler hazırlayıp onun aşağı gelmesini beklerken kendine kızıyordu.

Neden onu beklediğini bile bilmiyordu. Ama Chanyeolu kendine  yani Baekhyuna aşık edecekse bunu ona her şeye rağmen sevecen davranarak yapabileceğini biliyordu. Ve şuan tamda onu yapmaya çalışıyordu. İçinden geldiği için kahvaltı hazırlamamıştı. Ama Chanyeol inatla aşağı inmiyordu.

Bir süre sonra aşağı inmeyeceğini karar verdiğinde  derin bir nefes alıp odası olabilecek kapının önünde doğru yol aldı.

Sinirlenip sinirlenmeyeceğini bilmiyordu. Ama şuan açlık çektiği içinde bunu pek önemsemiyordu.Acilen kahvaltı yapmalıydı.

Kapıyı  fazla sert olmayacak şekilde bir kaç kere çaldığında içeriden zorlukla duyulan Chanyeolun sesiyle geri dönecekken ani bir kararla  kapıyı açıp içeri daldı.

Gözlerini elleriyle kapatmış parmak aralıklarından etrafa bakarken yatakta uzun boyuna rağmen küçülmüş yorganın altından bile titrediği belli olan adamla hızlı adımlarla yanına gitti.

''Chanyeol iyi misin?''

''Siktir git Baekhyun!''

''Lanet olsun Chanyeol yanıyorsun.'' diye ellerini alnında durdurduğunda Chanyeol tenine değen soğuklukla gözlerini aralayıp  hızla elleri geri itti.

''Sana git dedim. Merhametine ihtiyacım yok. Yardımına ihtiyacım yok. Defol.''diye öfkeyle konuşunca Baekhyunun sesiyle sustu.

''Kapa çeneni sik beyinli geberip gideceksin ."Küçük olan sertçe çıkıştığında Chanyeol hiç bir şey söyleyemeden koşturarak aşağı indi. Ateşi indirecek bir kaç ilaç , küçük bir kap ve havluyla geri döndüğünde Chanyeolun titremeleri daha artmıştı.

İlaçları kenara indirmişken uzun olana bunları aç karınla veremeyeceğini hatırlayarak hızlı adımlarla tekrar mutfağa inip annesinden gördüğü lapayı yapmaya çalıştı.

Pek becerememiş olsa da lapadan ölmeyeceğini garantileyerek bir kaseye koyup yukarı çıkardığında Chanyeolun küçük bir çocuk gibi sırtını diğer tarafa çekmiş ve yorganı kafasının tamamen içine girmiş şekilde çektiğini görünce istemsizce gülümsedi.

''Küçük bir çocuktan farkın yok Chanyeol. Dön bana Baekhyunnie seni besleyip iyileştirecek. "Diye üzerindeki yorganı çekip gülümsediğinde bunu neden yaptığımı tam olarak bilmiyordu. Ama Chanyeolun bakışlarını gözlerini kırpmadan yüzüne diktiğini  fark ettiğinde istemsizce yutkunmuştu.

"Baekhyun yersem beni yalnız bırakacak mısın? "

''Önce bir ye sonra düşünürüz. "Diye küçük olan kaşığı ağzına doğru uzattığında Chanyeol kendini  biraz yukarı çekmiş ses çıkarmadan yemişti. Bu iğrenç durumun biran önce geçmesini istiyordu. Baekhyuna zayıf  olduğu için  sinirlenirken onun  kendisini böyle görmesine katlanamıyordu.

Sonunda tabaktaki lapayı Baekhyun ağzına tıkıştıra tıkıştıra yedirmeyi bitirdiğinde rahat bir nefes alacakken ağzına zorla konulan  hapla gözlerini çevirmişti.

''Lanet olsun sana lağım faresi haplardan nefret ettiğimi bilmiyor musun? "Diye söylenip ağzındaki acı dadın geçmesi için su bardağını  ardı arkasına kafasına diktiğinde küçük olan sırıtarak Chanyeol iyileşene kadar ona nasıl eziyet edeceğini bulmuştu. Gücü acı çektirmeye yetmiyorsa bezdirme taktiğini yürüterek bu işi halledebilirdi.