Angry Man[ChanBaek]

Episode XIII:The Beginning Of a Nightmare

"Baekhyun bakışlarını neden kaçırıyorsun? "Uzun olan yattağı yataktan biraz yükselerek yüzü düşmüş küçüğüne baktı.

"Baek sorun ne? "Diye tekrar sorduğunda Baekhyun derin bir nefes alarak  kafasını biraz kaldırdı. Ne yapacağını bilmiyordu. Bu duygularla nasıl baş edeceğini de. Kalbi ruhunu bir köşeye sıkıştırıp dövüyormuş gibi hissediyordu.

"Önemli bir şey yok Chanyeol. Düzgün bir yemek yapamadım sana biraz sinirim bozuldu. Senin için ilk kez bir şeyler yapmak istemiştim. "

"Ne cidden bir yemek için mi bu kadar üzgün duruyorsun? Tanrım çok tatlı olmaya başladın sen. "Diye kıkırdarken Baekhyun asık yüzüyle onu itmeye çalışyordu.

"Evet. Bu aşkla yaptığım ilk yemek olacaktı ama yandı birileri yüzünden. ''

"Tanrım Baekhyun beni delirtmeye mi çalışıyorsun?Yarın yine yaparsın hem ben de erken gelir birlikte yaparız.Böylece daha fazla eğlenip vakit geçiririz"Diye onu kolları arasına hapsetmişken küçük olan sessizce mırıldanmıştı.

"Ya bu benim seninle olan son saatlerimse. "

_-------_-------_

"Evet Chanyeol evdeyim ve yine yemek yapıyorum. Bak bu sefer yakmayacağım söz."Baekhyun yemekleri kaplara koyup hazırlarken sevgilisine yapacağı sürprizi düşünüyordu.

Ama tabi ki Chanyeol içine doğmuş gibi sabahtan beri onu arayıp nerede olduğunu,ne yaptığını sorup durmasaydı daha erken bitirebilirdi.

Sonunda yaptıklarını  rilakumalı yemek kutusuna  yerleştirmeyi bitirip üst kata çıktı.İçinde onu yiyip bitiren savaşı görmezden gelmeye alışıyordu. Her yer ona buraya ait olmadığını söylüyordu.
Dolabı açtığında gözüne çarpan kıyafetleriyle bu dünyaya geldiği ilk günü hatırlamıştı.

Chanyeol'un tekmeleri oksijenden önce ilk hissettiği acı tattı. Üzerindeki Chanyeol'un elbiseleriyle gidemeyeceği için yıkanmış elbiselerini alarak üzerine geçirdi.

Yemekten sonra Chanyeolle alış veriş yapmayı kesinlikle teklif edecekti. Baekhyunun elbiselerini giymek istemiyordu. Onlar fiziksel olarak benziyorladı ama tamamen farklı insanlardı. Şuan Chanyeol'un yanında bu sayede duruyor olsada  kendi benliğini kaybedecek kadar karaktersiz değildi.

Heyecanla dışarı çıkmış fazla uzak olmayan şirkette yürüyerek giderken şimdiye kadar bu kadar mutlu olmadığını fark etmişti. Chanyeol'un sevince her şeyin değişeceğini bilseydi onu sinirlendirmez kendini sevdirmek için daha fazla gayret ederdi. Düşündükleriyle adımları aniden durdu.

"Beni değil Baekhyun'nu seviyor.
Beni o sanıyor.
Kalbi benim için değil üvey kardeşi  için atıyor.

Beni değil onu seviyor.
O olarak bana dokundu.
O olarak benimle aşkla birlikte oldu.  

Gözleri dolu dolu adımlarını aniden hızlandırarak ilerlerken sayıklıyordu.

Onu görmeli ne zaman sevmeye başladığını sormalıydı.

Şirket görüş acısına girdiğinde adımları koşar hal almıştı. Ta ki çıkışta elleri cebinde arabasının gelmesini bekleyen uzun simayi görene kadar.

"C-Chan-yeol "dilinden ismi dökülürken Luhan'nın küçük adımlarla Chanyeol'un arkasından kollarını onun beline sarmasıyla durmuştu.

Etrafındaki her şey yerini ağır çekime bırakmışken gördüğü tek şey gülümseyerek ona dönmüş yanağına öpücük konduran Chanyeol olmuştu.