Chapter 19: Unknown caller

2.3K 41 3
                                    


MARCI'S POV

Ay? Totoo ba to? For the first time in forever, may POV na rin ako sa story na to? Aysos, salamat, otor! Liit mo pa rin! Pero seryoso nga kasi guys! 


(everlastinghood: Nako, marci. Ikaw, magtigil ka. Seryoso kami dito! Ikaw ang di seryoso! Ganyan naman e. Kung kailan ako nagseryoso, tsaka ako ginago.) 


Ano ba yan! Huy, everlastinghood, shoo ka nga! Moment ko to e, sinisira mo! Pero joke lang talaga, baka mamaya guys malaman laman nyo nalang, wala na ko sa story na to hahaha. 


Eto na talaga. Yang si everlastinghood naman kasi, e, napaka-panira! Tss! 


Edi yun nga, andito na kami ni Jho sa bus papuntang Lipa. Wooh, excited na akong mameet ang future family ko! Chaaaar! Hahaha. Seryoso na tlaaga ulit. O, WALA NANG KOKONTRA! (PS. Patama kay everlastinghood joke lang ulit hehe.) Edi yun, na-aawa ako ke Jho eh. As in hindi niya deserve lahat ng sakit na ibinibigay sa kanya ni Bea ngayon. 


Sana kasi ako nalang, Jho. Sana ako na lang. Kasi ako? Never naman kitang sasaktan e, hindi ako maghahanap ng iba. 


"Sana mas nauna na lang kitang nakiala, Marci... ang sakit kasi eh askdjvjsd." Automatic naman akong napatingin kay Jho.... AYSH! NATUTULOG NAMAN SYA E! Huhuhu help me, guys! Ang creep nya, char! Pero ano daw? Sana mas nauna na lang nya ako nakilala? Kanino? Kay Bea?


Sana nga Jho, sana talaga. Sana mas nauna mo na lang ako nakilala. 


Pero grabe talaga si Bea. Ginawa lahat ni Jho para makapag-usap sila no matter how busy she is. Tapos biglang ganun na lang? Tss. 


Kung mas nauna mo lang siguro ako nakilala, siguro masaya tayo ngayon, no? Pero hindi na kasi maibabalik ang nakaraan. 


Ang sakit pala makitang nasasaktan yung taong mahal mo ano? 


Akala ko dati kapag nawala na yung namamagitan sa kanila ni Bea, magiging masaya ako at magpapa-party sa buong Katipunan ave. Pero yun pala, hindi. Mas masakit pa pala kapag nakita kong nasasaktan si Jho kaysa sa mga panahong masayang masaya siya kay Bea. 


Kung pwede lang sana mai-transfer ang sakit ano? Edi sana kanina ko pa inako yung sakit na nararamdaman ni Jho.... 


BEA'S POV 

I didn't know what happened to me. It's just that isang araw, pag-gising ko, biglang parang hindi ko na mahal si Jho. Pinilit kong paniwalain yung sarili ko na mahal na mahal ko pa rin si Jho, pero napatunayan kong mahirap lokohin yung sarili natin. 


Lahat nang nasabi ko sa kanya kanina, I meant it. Lahat galing sa puso ko. I mean I think na-fell out na nga talaga yata ako. 


Well, hindi ko naman masisisi ang puso ko. 


At tsaka kung kami talaga ang para sa isa't isa, hanggang huli, kami pa rin kahit gaano karaming obstacles pa ang dumating sa aming dalawa. 


Unexpected (JhoBea Fanfic) [MAJOR EDITING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon