Toen zij een zeemeermin werd.....

Hoofstuk 2

"Fijne verjaardag!!!" riepen Marleen, Mila en Kate zodra Melody de deur open had gedaan.
"Dankjulliewel" zei Melody stralend terwijl ze al haar vriendinnen omhelsde.
Toen ze de taart achter de kiezen hadden zei Melody's moeder dat het tijd was om te gaan.
Ze pakten allemaal hun tassen met handdoek, extra ondergoed en kleding en strandslippers.

Anderhalf uur later zwommen Melody, Marleen, Mila en Kate alle drie lachend en spetterend in het lauwe zeewater. Één minuut voor middernacht gingen Marleen, Mila en Kate even naar het toilet.
Melody bleef zwemmen totdat ze de zanderige bodem niet meer voelde, het was intussen precies middernacht en Melody zwom precies onder de volle maan.
En toen gebeurde er iets heel raars, er viel opeens een waterval van glitters en lichtjes uit de maan dat op Melody neerkwam. Zodra de glitters op Melody neerkwamen voelde het even alsof ze geen benen meer had, maar toen was precies middernacht voorbij en was alles weer normaal. Melody schudde haar hoofd even heen en weer en besloot dat ze het zich verbeeldt moest hebben.
Ze zwom terug naar het strand en liep naar de plek waar haar ouders het kleed hadden neergelegd, Marleen, Mila, Kate en haar ouders zaten er al. "Hoi, Melody" zei haar vader "zullen we zometeen weer teruggaan?" "Dat is goed" antwoordde Melody.
"Zullen we nu even lekker in het zand spelen?" vroeg Kate. "Ja leuk, dat doen we" antwoordde de andere drie meiden.

Drie uur later lag Melody thuis in bed na te denken over wat er tijdens haar feestje allemaal was gebeurd. En dan vooral over dat ene moment op middernacht toen ze precies onder de volle maan zwom en er ineens een glitterregen op haar was gevallen. Maar het vreemdst van die gebeurtenis was nog wel het moment toen die glitterregen op haar viel, het had echt een paar seconden geleken alsof ze geen benen meer had. Maar Melody overtuigde zichzelf ervan dat ze het zich allemaal verbeeld moest hebben. Omdat het al heel laat was en ze de laatste avonden al heel vaak slecht had geslapen viel ze al snel in slaap.

De volgende morgen werd Melody heel vroeg wakker, nog voordat ze moest ontbijten.
Daarom besloot ze even te gaan zwemmen om zichzelf even lekker op te frissen. Ze pakte dus haar zwemkleding en een schone handdoek uit de badkamer en liep naar het zwembad in de tuin, gelukkig was het zomer en was het dus niet zo koud. Ze legde haar handdoek naast het zwembad en trok haar ochtendjas uit. Toen wilde ze lekker in het water springen maar toen ze in het water gesprongen was werd ze ineens verblind door een heel vel wit licht. Ze schrok daar zo van dat ze het bad uit wilde klimmen maar dat lukte niet. Het licht was intussen verdwenen en toen ze naar de bodem keek om te kijken waar dat licht toch vandaan gekomen was zag ze iets waar ze bijna door flauwviel van de schrik. Inplaats van haar lange benen zag ze een lange, glinsterende, gouden staart!!! En toen ze zichzelf beter bekeek zag ze ook dat haar kleren en haar waren veranderd. Inplaats van haar
bikini-topje zag ze dat ze nu een glinsterend goud met zilver buiktruitje zonder mouwen droeg.
Melody's haar was weliswaar niet van kleur veranderd maar er was wel zilverdraad ingevlochten en ook was het veel langer geworden. Dit alles bekeek ze enigszins verdoofd van verbazing, maar toen ze een paar keer met haar hoofd schudde en met haar ogen knipperde zag ze dat ze het zich echt niet verbeeld had. Toen dit alles tot haar doorgedrongen was realiseerde ze zich dat ze in een zeemeermin veranderd was!!! Ze was door dit alles zo verbaast dat ze de stem van haar moeder helemaal niet gehoord, maar nu ze van de eerste schok bekomen was hoorde ze haar moeder roepen "Melody, we gaan over een half uurtje ontbijten".