Toen zij een zeemeermin werd.....

Hoofdstuk 3

Melody probeerde nogmaals om het zwembad uit te komen en na zich heel erg ingespannen te hebben lukte dat. Haar hart klopte nog steeds wild in haar keel, maar door de zon droogde haar staart snel op en toen haar staart na een kwartiertje helemaal opgedroogd was verscheen er een wolk van stoom en opeens had ze haar benen weer terug. Melody had geen tijd om verbaast te zijn, want ze moest zich zo snel als ze kon aankleden en naar de eetkamer gaan voor het ontbijt. Dus ze rende naar haar kamer en trok sokken, een spijkerbroek en een rood t-shirt aan. Vervolgens rende ze naar de badkamer en bortelde haar haren tot er geen klitten meer in zaten.

Toen ze een kwartier later beneden kwam zag ze dat haar ouders al aan tafel zaten en dat de tafel feestelijk gedekt was met een mandje vol met croissantjes, een stapel toostjes, wat beleg voor erop en een kan met sinaasappelsap. "Goedemorgen" riepen haar ouders in koor. "Goedemorgen" riep Melody terug en ze ging tegenover haar ouders zitten. "Melody" zei haar moeder "wij gaan morgen een paar dagen weg en wil jij dan alleen thuis blijven of zullen we kijken of je bij opa en oma kan logeren?" "Ik kan wel hier blijven, als jullie tenminste eten klaarmaken dat ik dan alleen maar hoef op te warmen" antwoordde Melody. "Nou dat kunnen we wel voor je doen" zei haar vader.

"Oké dat is geregeld, wat zullen we vandaag dan met z'n drietjes doen?" vroeg haar moeder.

"We kunnen de stad in, ik vindt dan Melody na zo'n mooi en geslaagd schooljaar wel een mooi nieuw kledingstuk verdient heeft" zei haar vader. "Goed idee" riepen Melody en haar moeder in koor.

"Oké dan gaan we over een uurtje of zo weg zodat wel lekker de hele dag hebben" zei Melody's vader.

Toen ze na een half uurtje klaar waren met ontbijten ruimden ze met z'n drieën de tafel af en liepen Melody's ouders weg om spullen te pakken en de auto klaar te maken, want de stad was wel een uur rijen van hun huis vandaan. Terwijl haar ouders daar dus druk mee waren ging Melody terug aan tafel zitten, legde haar hoofd in haar handen en dacht diep na over wat er die ochtend met haar was gebeurt. Ze was echt in een zeemeermin verandert en gisteren ook toen tijdens de volle maan die glitterregen op haar neergevallen. Zolang ze geen andere reden kon vinden beschauwde ze dat als de oorzaak van haar transformatie in een zeemeermin. Melody nam een besluit, ze zou de dag nadat haar ouders waren vertrokken naar het strand gaan op een plek die alleen zij kende en daar zou ze in zee springen en kijken of ze weer in een zeemeermin zou veranderen. Als dat zo zou zijn zou ze de zee inzwemmen en kijken of ze daar uit kon vinden wat er met haar was gebeurt.

Melody was blijkbaar zo in gedachten verzonken dat de tijd voorbij was gevlogen, want voordat ze het wist hoorde ze haar vader vanuit de hal roepen; "Meldoy kom je we gaan ervandoor." "Ik kom al" riep Melody terug en ze liep naar de hal, trok haar jas en schoenen aan en stapte in de auto.

De hele rit zat Melody in gedachten verzonken op de achterbank, ze was nog steeds met haar hoofd bij dat moment toen ze in het water sprong en plotseling in een zeemeermin veranderde, ze was nog steeds stomverbaasd. Maar als het goed was zou ze over twee dagen een antwoord krijgen op haar vragen.

Toen ze in de stad waren vond haar vader gelukkig nog een parkeerplek op een parkeerterrein vlakbij de stad. Nadat ze uit waren gestapt liepen ze het laatste stukje naar de stad, en toen ze er eenmaal waren vergat Melody even de rare gebeurtenissen van de afgelopen ochtend. Ze was namelijk veel te druk met het bekijken van alle leuke kleren in verschillende kledingwinkels. s'Middags gingen ze even lunchen bij een restaurant, het was intussen ongeveer twee uur. En na nog een uur te hebben gezocht vonden ze eindelijk het perfecte jurkje; het was een zeeblauw jurkje met golfende, korte mouwen en een glitterende dolfijn erop. "Ja dit is hem" riep Melody toen ze het pashokje weer uitkwam. "Hij is inderdaad prachtig" zeiden haar ouders. Nadat ze het jurkje hadden afgerekend liepen ze terug naar de auto en reden terug naar huis. Pas toen ze om kwart over drie weer thuis waren en haar ouders alvast hun kleren gingen inpakken begon Melody zich weer zorgen te maken over de gebeurtenissen van de afgelopen ochtend en ze besloot om wat meer over zeemeerminnen op te zoeken op het internet. Ze stond op van tafel, liep naar haar kamer daar logde ze in op haar computer en typte zeemeerminnen in op Google. Er verscheen en link ,alles over zeemeerminnen, en die klikte ze aan. Nadat ze een tijdje had gelezen kwam ze bij een interessant en verassend stukje tekst: 

Als een meisje tijdens volle maan in zee zwemt kan het zijn dat de mysterieuze glitterregen verschijnt. Dit gebeurt alleen als het meisje bloedverwanten heeft/had in zee, dat wil zeggen dat ze sowieso al deels zeemeermin was.

Kenmerken van zo 'n meisje zijn:

*Extreem veel van zwemmen houden

*Lang haar hebben

*Lenigheid

Als een meisje dus dit soort eigenschappen heeft is er dus grote kans dat er een zeemeermin in haar schuilgaat.

Melody staarde stomverbaasd naar de zin 'Dit gebeurt alleen als het meisje bloedverwanten heeft/had in zee'. Als alles klopte betekende het dus dat ze familie had onder water!!!

Dat zou ze overmorgen, als ze in zee zou springen, zeker uit gaan zoeken. Ze zette de computer uit en ging diep in gedachten verzonken op bed liggen, er was vandaag zoveel schokkends gebeurt dat ze moest verwerken dat het haar uitgeput had. Ze viel dus ,moe van alle gebeurtenissen en ontdekkingen, in slaap.