Bir sabah uyandığımda
Bütün aynalar ters dönmüştü duvarlarında
Çünkü günahlar gizli kalmadı sırlı camlarda
Bir sabah uyandığımda
Yağmur savaş açmıştı penceremin camlarına
Yüzsüz yansımam bile parcalansın diye damla damla
Bir sabah uyandığımda
Gözlerimden kanlar akıyordu avuçlarıma
Anladım ki yine ölmüşüm kâbusumda
Nihayet bir sabah ölü uyandım yatağımda
Dilimde tuttuğum ucuzluklar ağzımdan dökülmüş kara kara
Sonunda ise kapkara olmuş bir yastık kalmış başımın altında
Kabul edilmiş geceye sunduğum anlaşma
Satılmış düşüncelerim birkaç saatlik uyku uğruna
Satmışım ruhumu gecenin karanlığına
Satmışım bedenimi toprağa
Pazarlık bile yapılmamış vicdanımla
"Olsun" dedi sabah ve karardı kulağıma
Bir daha uyanmayacaksin bu rezil dünyaya
Bu rezil ruhunla
Uyu şimdi sonsuzluğa
Uyutmayan düşüncelerinin inadına
