Yeni bir operasyon için yola çıkmıştık yol çok uzundu ve bir türlü bitmek bilmedi sonunda varmıştık büyük bir çeteydi. Çatışmaya girdik aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama benim aşık olduğum adam -ki o bilmiyor- omuzundan vurulmuştu o an keşke ben vurulsaydım diye içimden geçirdim hemen silahımı bırakıp yanına gittim canı yaniyordu belliydi çünkü o acıyı içimde hissedebiliyordum.
Hemen onu apar topar kenara çekip yarasının üstüne flarımı bastırdım birden yüzü değişti o ifade içimi parcalamıstı. Çatışma sona erdi ve diğer arkadaşlarımızda yanımıza gelmisti yaralımız veya ölümüz olmamıstı tek kişi oydu murat hemen murat ı hastaneye götürdük, ameliyata alındı ve kolundaki mermi çıkarıldı. Sonra murat ı odaya aldılar, yanına gittim ve gećmiş olsun diledim onun yanında saatlerce kalabilirdim ama ne yazık ki telefonum çaldı. Karakoldan arıyorlardı telefonu açtığimda hemen karakola gitmem gerektiğini öğrendim ama gitmek istemiyordum. Murat'ın yanına gidip tekrar geleceğimi söyleyerek odadan çıktım. Karakola gitmem tam iki saatime mal olmuştu, içeriye girdim ve amirimizin yanına gittim. Amirimiz şevket
-Murat nasıl iyi mi?
- evet amirim
Ona geçmiş olsun diyemedim ne zaman hastaneden çıkıyor?
-galiba 1-2 gün daha orada
-hastaneden cıkınca gelmesin dinlensin.
-peki amirim. Siz beni ne için çağırmıştınız?
-elimize yeni bir dosya geldi ve bunun için sana ihtiyacımız var.
-nasıl yani?
- iceriye bir ajan olarak girmeni istiyorum, biliyorum çok riskli ama mecburuz.
-peki amirim dosyayi alabilirmiyim?
-al.
-iyi günler
Dosyaya göz attığimda gerçekten tehlikeli gözüküyordu ama içim içimi yiyordu çünkü ilk defa bu kadar riskli bir operasyona katılacaktım ve doģal olarak heyecanlıydım. Saatakşam 19:00 dı ve ben murat'ı çok merak ediyordum ama onu arayamıyordum çünkü utanıyordum, aradan yarım saat geçtikten sonra telefonum çalmaya başladı. Telefonda murat'ın ismini görünce çok heyecanlandım ne yapicagimi bilmiyordum bir, iki kez daha çaldıktan sonra telefonu açtım
- Deniz merhaba
-merhaba
-nasılsın
-iyiyim, sen nasılsın seni merak ettim.
-gayet iyiyim biran önce burdan çıkmak ıstiyorum
-inşallah çabuk iyileşirsin
-yarin hastaneden çıkıyorum yanıma gelirmisin?
-bilmiyorum elimde bir dosta varama gelmeye çalışırım, kaç gibi çıkıcaksın?
-saat 14:00 gibi
-tamam gelmeye çalışıcam
-hoşçakal
-hoşçakal
Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki murat beni aramıs ve yanına çağırmıstı, sevdiğim adam. Çok mutluydum acaba yarın ne giysem diye çok düşündüm ve sonunda içime sinen bir şeye karar verdim. Biran önce eve gidip duş almak ve rahatlamak istiyordum. Karakoldaki işlerimi bitirdim ve eve doğru yürüdüm eve varıncq duşumu aldım ve yarının hayalini kurarak uykuya daldım
