Two months later...
Lagi kong hinahanap si Maggie. Pero kahit na siya ang inaalala ko, hindi ko parin matanggap na pinaglaruan lang pala ako ng mga hinayupak. Wala na akong pakialam sakanila! Magsama sila! I will never hear their explanations. Wala din namang magbabago if ever na iexplain pa nila sakin. Hindi na maibabalik ang nasirang relationship at friendship.
Buti na lang at tapos na ang last subject ko. I need to go home. Malapit na mag Finals. 1 week na lang to prepare. I need to study. Kailangan kong ipasa lahat.
As I walk out from my classroom, may nakikita akong babae sa gilid ng pintuan. Who could that be? And as I walk closer towards to the door, a familiar face showed up... Its Mara.
Pero ako dedma. Bat ko pa siya papansin? After what they did to me? Ginawa nila akong malaking joke, as if I existed only for being her toy.
Nung nakalabas nako, bigla niya akong hinawakan sa braso.
"Niko..."
Pero tinanggal ko agad yon sabay tingin sa kanya with full of anger and disgust. Pero hindi siya natinag. Hinarang niya ako sa hall way.
"Who are you? Please stop annoying me. I'm not in the mood."
"Please Niko. Makinig ka muna sakin."
"Ano bang sinasabi mo MISS?! Pwede ba, kailangan ko nang umuwi para mag-review."
"PLEASE NIKO! HEAR ME OUT! JUST THIS ONCE! PLEASE!"
Hindi ko parin siya pinansin. Nagpatuloy na ko sa paglakad. Pagkaraan ng ilang segundo ay bigla siya sumigaw na...
"ALAM KO MAHAL MO PARIN AKO NIKO!"
At dahil dun, binalikan ko siya. Sa lahat ng hindi magandang nangyari, oo aaminin ko! Mahal ko pa din siya!!! Hindi na ko nakapagtimpi! Nanggigigil ako sa sobrang galit! I've lost my temper so I slapped her real hard. Napaupo siya sa sobrang lakas ng sampal ko sakanya. Good thing walang nakakita sa mga nangyari, kung meron man baka sa Guidance Office ang bagsak namin.
"MASARAP BA BITCH?! Buti yan sayo! Diba sinabi ko sayo to stop?!"
Hanggang ngayon ay hawak-hawak parin niya ang pisngi niya. Nakita ko ang pamumula ng kaliwang pisngi niya. I never hurt a girl before. Ni ayokong makagat siya ng lamok dati, pero ngayon ibinuhos ko lahat ng galit ko sa sampal kong iyon sakanya. I feel contented sa ginawa ko. No, hindi pala. Kulang pa ang sampal ko.
"Niko, I'm pregnant."
"WAG MONG SABIHIN NA AKO ANG AMA DAHIL I NEVER HAD SEX WITH YOU!"
"No Niko. Kay David. Siya ang ama ng dinadala ko. Gusto ko lang na..."
Bago pa siya nagsalita, inunahan ko na siya.
"Yun naman pala eh! Eh bakit kapa nangugulo? Kinokonsensya ka na ba?! HA?!"
"Oo Niko. I'm sorry. I really am. Kaya just this once, let me explain. Please!"
I walked away. Ayoko nang marinig ang dahilan niya. Sapat nang nasaktan ako. At nadagdagan pa ang sakit nung nasampal ko siya. Ang sakit sakit. Hindi ko maabsorb na sinampal ko ang taong mahal ko. Ramdam ko parin sa palad ko ang hapdi na may halong poot, pagka-awa, at pandidiri.
