İçimdeki O

2

Saç diplerimi okşayan tatlı rüzgar, üzerimde kalın monta rağmen içimi titreten rüzgarla aynıydı. İçimdeki çığlıklar sadece beynimde değil, bütün vücudumda yankılanıyor, kulaklarımı uğuldatıyordu. Hep aynı soru yankılanıyor, canımı sıkıyordu. Çünkü bu sorunun cevabını bulamıyordum. Benim göremediğim o kimdi? Alara kesinlikle normal değildi. Beynim hala almıyor, o benim bir tanem. Ne zaman bu hala geldi? Nasıl fark etmedim ki?
O olaydan sonra sınıftan çantamı alıp okuldan çıktım. Her zaman tek kalmak istediğimde geldiğim yere geldim. Bankım her zamanki gibi boştu. Beni bekliyordu. Gidip oturdum.

Ve ayağımın altındaki çimlerin 10 metre kadar ötesinde rüzgarın verdiği cesaretle, kayaları tekmeleyen dalgaları izledim. Çok kötü hissediyordum. Onda bir süredir farklılıklar olduğunun farkındaydım ve bu tahminlerimi doğrulamıştı. Başım hem sorularla hemde rüzgarın ve soğuğuda yardımı ile ağrımaya başlamıştı. Bu ağrı katlanılamaz hala gelmişti artık. Çantamın ön gözlerini karıştırıp her an regl olma olasılığıma karşı yanımda taşıdığım ağrı kesicinden bir tane aldım. Hap normalde küçük yuvarlak ve beyaz renkte olmasına rağmen, şu an elimde tutttuğum hapın oval şeklinde küçük ve boğuk mavi renkte bi kapsül olması kaşlarımı çatmama sebep oldu. Annemin değiştirmiş olduğunu düşünerek ağrı kesiciyi azıma attım büyük bi yudum su ile genzimden aşağıya gönderdim. Şakaklarımı ovalamaya başladım. Kulaklığımı ve telefonumu çıkartıp sevdiğim bir şarkıyı açtım. Sol tarafımda kalan çocuk parkına baktım. Bomboştu. Piknik alanı olarak kullanılan bu bölüm genelde bu mevsimde boş olurdu. Banktan doğruldum ve salıncağa oturup hafifçe sallanmaya başladım. 17 yaşımdaydım fakat yaşadığım şeyler vardı kendimce. Zengin bir aileden geliyordum evet. Ama ne mal nede mülk zerre umurumda değil. O paranın bana yaşattıkları yüzünden paradan nefret ediyordum. Gözümden akan bir damla yaşı umursamadım. Bu yılların birikintisiydi. Alara'ya dayamıştım sırtımı ama o eski eğlenceli Alara yoktu artık burda. Çok değişmişti. Bambaşka biri olmuştu. Gözümün bi noktaya odaklı kalmasıyla anılar canlandı gözümde...

3.mart.2014
15 yaşındaydım ve ergenliğin doruğundaydım. Lise birde idim. Annemle tartışıp evden sinirle çıkmıştım ve her sinirlendiğimde yaptığım gibi sahil boyunca koşmaya başladım. 5 dakika 10 dakika 15 dakika... tâki nefesim tükenene, ciğerlerimin can çekiştiğini duyana kadar. Daha sonra yere çökdüm ve nefesimin düzene girmesini bekledim. Kesik nefeslerim sinirimi yatıştırırken, kendimi daha iyi hissediyordum. Bilmiyorum ne kadar öyle kaldım ama yarım saate yakın olmuş olacak ki, etraftaki çoğu insan gitmişti.Bende yerden yavaşça doğruldum. Uzun süre dizlerime baskı yaparak oturduğumdan dolayı dizlerim uyuşmuş, haraket edemez hale gelmiştim. Hafifçe sarsılarak, yampirik adımlarla yürümeye başladım. Havanın kararmaya başladığını fark ettim. Dizlerim yavaşdan çözünmeye başlamıştı. Hava git gide kararıyordu. Eve yakın değildim. Çok koşmuştum. Arkamda hissettiğim varlık ile hafif tedirginleşmiştim. Sahil yolundaydım, insanlar yürüyebilir sonuçta değil mi...? Ceplerimi kontrol ettim fakat telefonumu eve unuttuğumu fark edince sessiz bir küfür fısıldadım. Lanet olsun.... Hava git gide kararıyor ve benim evime en az 15 dakikalık bir yürüme mesafem vardı. Adımlarımı hızlandırdım. Güneş çoktan batmış, kızıl ışıkları kaybolmuştu. Arkamdaki adım sesleri dinmedi, aynı tempoda gelmeye devam etti. Korku tüm bedenimi sararken sadece Allah'a dua ediyordum. Rabbim beni koru...

Hızımı aldığım gibi koşmaya başladım. Arkamdan geldiğini duyabiliyordum. ''Dur!'' diye bağırdı tok erke sesi. 30'lu yaşlarında bir adama ait gibiydi. Durup tecevüze uğramaya falan hevesli değildim. Daha sonra arkadan ikinci bi nefes sesi duymamla daha da korkmaya başladım. Nefesim tükenmek üzereydi. BAM! Duyduğum ses ile irkildim ve durdum. Arkama baktım. Bir metre gerimde bir adam yerde yatıyor ve benim yaşlarımda bir kız üzerine oturmuş yumruklarını peş peşe yüzüne sıralıyordum. Olduğum yerde kaldım. 2-3 dakika sadece izledim. Hala şokun etkisinde tir tir titriyordum. Daha sonra adamın artık bayılmasıyla kız adamın üzerinden kalkıp bir oh çekti ve bana döndü. ''Sen iyi misin?'' sadece bakmaya devam ettim. Hala korkuyordum. Gülümseyip yanıma yaklaştı. ''Korkma,geçti.'' dedi ve omzumu sıvazladı. Adam kanlar içinde yerde yatarken kız baktım. Bunları bu kız mı yapmıştı?