Herşey Orada Başladı

gülüşü

Dengemi kaybedip yere düşüyordum ki bir anda biri tuttu beni. Kafamı kaldırmamla uzman Çavuşla göz göze geldik. Resmen çocuğu gökte ararken yerde bulmuştum istesem olmazdı ya. Boşuna dememişler hayat tesadüflerle dolu diye.

Hemen toparlanıp çok özür dilerim kusura bakmayın görmedim.

Uzman: gülümseyerek önemli değil ama dikkatli olursanız iyi olur düşüp biyerinize bir şey olabilirdi.

Haklısınız tekrardan çok teşekkür ederim . utanarak hoş çakal dedim ve hemen oradan ayrıldım.

Aman Allah’ım ya bu nasıl bir şeydi resmen rezil oldum ya. Ama istesem böyle bir şey hayatta olmazdı sanki planlanmış gibiydi. Rezilde olmasak iyi idi ama neyse olsun okadar da artık.

Eve geldim yemek hazırdı hemen masaya oturdum .yemeğimi yiyip odama çıktım biraz derslerime bakmam lazım vizelerin başlamasına az kalmıştı. Biraz baktıktan sonra aklıma uzman çavuş geldi.

O nasıl bir gülümsemeydi o nasıl bir bakıştı gözlerinin içinde resmen ölesim geldi bir insan nasıl bu kadar güzel bakabilirdi ki.nasıl güzel tebessüm edebilirdi ya.

Ben bunları düşünürken telefonum çaldı.

Ya hayır ya hayır  bir kerede rahat bir hayal kurabileyim rahat rahat dalabileyim. Yok yani olmaz illaki rahatsız edecekler .

Efendim mert

Mert: ne yapıyorsun güzeller güzeli sevgilim benim.

Ders çalışıyordum sen ne yapıyorsun?

Mert: Dışarı Çıkalım mı dicektim bende.

Ders çalışıyorum canım başka zaman çıkarız neyse sonra görüşürüz .

Mert: tamam görüşürüz.

Dışarı çıkacak havam yoktu hiç. Bir de aklım hala uzmandaydı. Neden bu kadar takmıştım onu da anlamıyorum ya neyse.

Tamam askerlere ilgim var bunu biliyorum zaten hiç utanmadan Öküz gibi de bakarım. Karşımda ki ne bakıyorsun lan dese bile hiç istifimi bozmadan sanane göz benim bakarım diyebilirim Yani o derece..


Sabah birden gözlerim açıldı nedense bugün ayrı bir mutluyum yüzde tebessüm var neden acaba..

Kendime güzel bir kahvaltı hazırladım hemen atıştırıp üstümü giyinmeye çıktım..


Kot pantolonumu giyip üstümede askılı tröstümü giydim.saçlarımıda dağınık topuz  yaptım hafifte makyaj tamamdır ben hazırım sade ve şık artık çıkabilirim.


Yok artık yok Allah’ım sen beni bu çocukla mı sınıyorsun şans mı desem tesadüf mü desem Bilemedim yani.

Dışarı adımımı attığım an yine karşımda dondum kaldım oda beni fark etti bir anda kafamı nereye çevireceğimi şaşırdım. Adım gibi eminim ki kıp kırmızıyım .daha fazla belli etmeden hafiften tebessüm ettim oda karşılık olarak hafiften tebessüm etti..

Kızara kızara okul yoluna devam ettim. Şimdi o bana gülümsedi mi ?sen ne kadar da güzel gülüyorsun öyle ya gamzelerin  zaten belediye çukuru gibi içine düşesi geliyor insanın. Lütfen mümkünse sen gülme  ya da gülde gamzelerinden mahrum bırakma beni.deliriyormuyum ben ya kendi kendime konuşmaya da başladım gamzeler sanırım ben de biraz kafa yaptı...


Daha fazla delirmeden ben bence okula gidiyim..