Bugün çok mutluyum Sedef.
İnanılmaz bir olay geldi başıma. Şuan heyecandan ellerim titriyor!
Yıllardır görmediğim, arkamda bıraktığım sevgimi bugün tekrar gördüm.
3,5 sene önce okul sebebi ile ayrılmıstık. O dünyanın diğer ucuna giderken, ben onu penceremin kenarında bekliyordum.
Hayellerimde, rüyalarımda onunla istediğim geleceğimi canlandırıyordum.
Hayaller kuruyordum... Veya arkadaşımın demesi üzere boş umutlar peşindeydim. Artık onca sene sonra tam ona hak vermeye başlicaktim ki, bugün hayallerimin sahibi ile tekradan buluşdum.
Tam karşimda duruyordu. Siyah saçları parlamıyordu, kara gözleri çökmüş, ömuzlari güçsüz, yorgun bir şekilde gözlerime bakiyordu. Başka bir ifade ile yüreğime bakiyordu. Sanki anlamıştı içimde kocaman hasretden oluşan bir boşluk olduğunu.
Gözümden, vücudumdan her ayrılan yaş ile bana yaklaşıyordu.
Tam karşımda durduğunda yüzümü elleri arasınsa aldı, gözyaşlarımı sildi ve anlıma hafif bir öpücük kondurdu.
Içimdeki fırtına, gözlerimdeki sel, dudaklarımdaki hıçkırık gitmesine engel olmak istedi..
Ona sadece sarıldım. Başka hiçbir arzum olmadan ona sarılmıştım.
,,Tekrar bırakma neolur, Gitme",dediğimde
,,Bırakmicam",demişti.
Bugün hayallerin gerçek olabilceğine inadım, yaşadım. Sizde inanın yaşayın, mutlu olun...
N.Y.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duyan, Anlayan Varmi?
Storie brevi"Keşke"... hepimizin böyle baslatdığı cümleleri vardir. İçimizden geçen, kalbimizde yanan, dilimizde titreyen, acı dolu kısa cümleler. Anlatacak, paylaşacak, ama en önemlisi, anlayacak birisi yok. İçinde saklayip üstünde yük gibi taşıdığın, ama...
