Revenge - ( Rape Victim's POV )

540 5 0
                                    

Ako si Marie, 13 taong gulang ako. Grade 8 na sana ako next school year kung hindi lang ako namatay.

Noong July 13, Biyernes noon ng madaling araw ( 4:00 AM ) ,
nanonood kasi kami ng Movie nung mga kaklase ko sa bahay nung isa kong kaklase, inabot na kami ng alas 4 ng umaga. Napag tripan nilang may nakakain habang nanonood ng paborito naming magkakaklase.

Si Joahna ang may ari ng bahay.

" Joahna, may pagkain ba kayo dito sa ref niyo o kahit anong mangngata?" pabirong tanong ni Keisha habang binubuksan ang ref.

" Ay wala e hindi pa nag go-grocery si mama " maikling paliwanag ni Joahna habang nanonood.

Nautusan akong bumili.

" Bili ka nalang Marie diyan sa labasan ng kanto " utos ni Keisha

"Eh! ayoko nga ang layo layo at baka mapahamak pa ako." paliwanag ko

Pinilit pa ako ni keisha na bumili.

" Sige na, mabait ka naman e "

Pumayag ako pero hindi dahil sa uto-uto ako dahil matalik ko silang kaibigan since Elem palang.

"Sige basta sasamahan ako ni Zyrell." paliwanag ko.

"Oh, Zy samahan mo daw siyang bumili."

Zy yun kasi ang palayaw niya.

"Sige tara bili tayo Marie." tugon ni Zyrell

Habang naglalakad kami ay nag tatawanan pa kimi ni Zyrell hindi namin alam na may makakasalubong pala kaming dalawa na lalaki wala siyang T-shirt maong lang tapos may dalang itak. Dahil sa nakita namin napatras kami at kumaripas na kami ng takbo pabalik kasabay nito ay papahabol ang mamang lalaki at dahil napagod na kami ay bumagal ang takbo namin at dahil doon nahampas ako ng itak nung mamang lalaki dahil doon napadapa ako dahil sa pang hihina. Patuloy parin si Zyrell sa pagtakbo.
Ginahasa ako nung lalaking baboy na iyon! hinubad ang aking short at pati ang aking damit. Nanlaban ako nung ginagawa niya ang kababuyang iyon at nang nakakita siya ng bato ay ipinukpok niya ito sa ulo ko ng malakas at tatlong beses hanggang manghina ako at dahil doon hindi na ako nakasigaw ng tulong hindi lang yon pinag hiwahiwaly niya ang katwan ko.
Iniwan niya akong naka handusay sa damuhan at nakakalat ang ulo, kamay, paa at binti ko.

Hanggang ngayon ay hindi ko tinitigilan ang lalaking yon sa paghihiganti at ang aking mga kaklase, kung hindi nila ako inutusan, hindi ko sila patatahimikin hanggang wala pang hustisya sa pagkamatay ko. Mag papakita ako kahit saan at makikita ko silang natatakot at nahihirapan dahil sa akin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Thank you again for reading, hit vote, comment and follow me.
Magsusulat pa ako ng marami.

Tagalog Short Horror StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon