My Psycho Husband

Punishment 6

R-18

"A-ANONG binabalak mong gawin? For God's sake, Zanti. Wag ka nang mandamay ng iba." Namimilog ang mga mata ni Alexa. Alam niya kasing hindi nagbibiro si Zanti nang sabihin ang mga iyon. He's capable of killing someone, she was sure. "Ako na lang ang parusahan mo, pakiusap."

"Oh!" sabi ni Zanti, nilagay nito ang palad sa dibdib at umaktong nasasaktan. "You don't know how much it hurts hearing those words from you. You don't want him to get punished? Maybe, he's special for you, isn't he?"

"He's a dear friend of mine. Sino bang kaibigan ang hahayaang mapahamak ito?"

"A dear friend? Hmm..." Tumagilid ang ulo ni Zanti. Kumunot ang noo nito at kinagat ang pang-ibabang labi.

Nanatiling tahimik si Alexa.

Sa dalawang taon nilang magka-relasyon, it's not impossible for him to meet her circle of friends. At walang nakilala si Zanti sa mga kaibigan niya bukod sa mga ka-board mates niya na puro mga babae.

Napailing-iling ng ulo si Zanti. Umupo itong muli sa katapat na upuan ni Alexa. "And knowing the fact that you're lying really saddened me."

Nasukol siya nito. Kumibot lang ang mga labi niya. Wala ni isang salitang lumabas du'n.

"Am I not good enough? Tell me."

Napasabunot ito sa sarili.

Napansin ni Alexa ang mabibigat na paghinga nito. Ang malungkot na boses nito ay hindi nakaligtas sa kanyang pandinig.

He was hurt and he was still hurting. He couldn't keep himself cool. He leaned back his head on the chair, parang iniiwasan nitong magkasalubong ang mga mata nila. Nakakuyom na rin ang mga kamao nito.

Sa nakikita niya ngayong reaksyon ng asawa, magkahalong guilt, awa, at sakit ang nararamdaman niya. Kasalanan niya ang lahat ng ito. Kung hindi siya nagpadala sa tukso, hindi sana sila aabot sa ganitong sitwasyon.

She caused him so much pain which made him lost his sanity. Mahal niya pa rin ang asawa niya, walang duda ro'n. Gods, it's not that easy to fell out of love with someone just because. But she couldn't love him anymore. Not anymore. Lalo na sa kondisyon nilang dalawa ngayon. It's a matter of life survival.

One has to be defeated.

One has to be dead.

Only sole survivor, it was.

She brushed away those thoughts by closing her eyes tight. Huminga muna siya nang malalim bago nagmulat. Mga mata ni Zanti ang sumalubong sa kanya. Nailang tuloy siya bigla. Hindi niya mabasa ang mukha nito. It was emotionless.

"You're such an art-a perfect sinful sculpture with the right curves in the right places who can make men down onto their knees, and drool over you with balls tightening underneath their trousers."

His gaze wandered her body like a caress.

Tumuwid sa pagkakaupo si Alexa. Namanhid yata ang mga pisngi niya. Lumunok siya ng laway nang mapansin ang pangingitim ng mga mata ni Zanti. Para siyang napapaso sa mga tinging ibinibigay nito sa kanya.

Was that a compliment? She wasn't sure. Ah, ewan! Nakinig na lang siya rito, ang mga mata ay ipinako niya sa sahig.

"Do you know how much of a beauty you are?"

"Eh?" Binaling niya tuloy ang mga mata rito.

Inusog ni Zanti ang upuan palapit sa kanya saka nito hinaplos-haplos ang buhok niya. Inamoy-amoy pa nga nito iyon bago hinawi at inilagay sa likod ng tainga niya.