Victoria.

Hoofdstuk 4.

S T E F A N O.

Stefano moest bekennen dat hij het grappig vond om Lady Victoria te plagen. Helaas was wat hij zei waar. De dochter van de Hertog moest nog een man. Zo probeerde de dochter, Arabella, bij elke man te flirten. Helaas vonden alle Prinsen haar ook te plakkerig.

Stefano maakte de deuren van zijn vertrekken open en zag Amaro met een glas wijn in zijn handen op de stoel van Stefano's bureau zitten. 'Amaro,' bromde Stefano. 'Is je eigen kamer niet goed genoeg.' Amaro liet een lach horen en nam een slok van zijn wijn. Hij duwde zichzelf met zijn handen omhoog en liet een kreun horen. 'Mhm, het is leuker om steeds irritatie te zien op je gezicht als je binnen komt.'

'Die is er voor een reden.' Mompelde Stefano. 'Vader wilt dat we aanwezig zijn bij de binnenkomst van Hertog Gaston.' Amaro liet een zucht horen. 'Met Lady Arabella? Zou vader mij missen als ik er niet was?'

'Ik bedoel met we; ik en Lady Victoria. Je bent nu niet meer zo belangrijk broertje.' Grapte Stefano. Amaro zette zijn wijnglas op het bureau en liep Stefano zijn kant op. 'Jullie zijn nog niet getrouwd. Ze is je aanstaande vrouw, nog niet de koningin.' Amaro draaide zich om. Een lakei kwam binnen. 'De koning is gereed voor u gezelschap.' Stefano wou wat zeggen maar Amaro was hem voor. 'Vertel hem dat ik ook aanwezig zal zijn.' De lakei maakte een kleine buiging en verliet Stefano zijn vertrekken. Amaro keek even naar Stefano en verliet dan ook aan vertrekken.

Even later liep Stefano de troonzaal in. De koning en Koningin zaten op hun tronen. De dienstmeisjes en lakeien stonden aan de zijkant van het loop pad. 'Stefano.' Stefano knikte en liep naar de koning. 'Vader.' Hij maakte een buiging en kwam naast hem staan. Ook Amaro stond al klaar. De deuren gingen weer open. Victoria stond in de deur opening met haar dienstmeisjes bij zich. Ze bloosde en knikte als bedankje naar de wachten die de deuren hadden geopend. Daarna liep Victoria door tot het einde waar de Koning en Koningin zaten. 'Lady Victoria.' Zei de koning. Victoria keek de koning even aan en liet daarna haar blik naar Stefano glijden. Stefano glimlachde even naar haar. Victoria zag er weer prachtig uit. Ze had een mintgroende jurk aan met vele details tot aan de onderkant van de rok. Haar corset had prachtig wit kant erop. Aan de jurk zaten kleine kapmouwtje's die net iets onder de schouder hingen. Haar haar was naar achter gebonden in een lange vlecht. In de vlecht zaten kleine bloemetje's die perfect paste bij haar jurk. Hij liet een bewonderende zucht horen. Stefano keek naar Amaro die met grote ogen naar Victoria keek. Hij dacht blijkbaar het zelfde. Het volgende moment gingen de deuren weer open en kwam Hertog Gaston binnen met zijn dochter en wachter. De koning stond op. 'Hertog Gaston, welkom!' Arabella glimlachde flirterig naar Amaro. Ze wist dat Stefano zou trouwen met Victoria en gokte het dan maar op Amaro. Amaro maakte een kleine guiging met zijn hoofd. 'U kunt hier overnachten en het avondmaal word klaar gemaakt.' Ging de koning verder. 'Bedankt,' de hertog draaide zich om naar Stefano. 'Ik heb gehoord dat u gaat trouwen.' Arabella giechelde. Stefano keek snel naar Amaro die met een grijns naar Arabella keek. Stefano hoorde Victoria naar adem happen. Stefano kwam erachter dat ze dat vaak deed als haar iets niet beviel, of als ze in het middelpunt stond. Aandacht, daar hield ze niet van. 'Ja.' Was Stefano zijn korte antwoord. De koning stond op. 'Zoon, stel haar voor.' De hertog trok zijn wenkbrauwen op. 'Is ze onder ons gezelschap?' Stefano glimlachde en liep naar Victoria toe die er nogal ongemakkelijk bij stond. 'Mijn aanstaande vrouw, prinses Victoria Andonia Saravakos.' Victoria stak haar hand uit. De hertog pakte de hand aan en drukte er een kus op. Stefano keek naar het gezicht van Victoria die haar walging in probeerde te houden. Stefano onder drukte een lachje. 'De dochter van Koning Filips.' Mompelde de Hertog erna.

Een lakei kwam binnen. 'Het avondmaal is gereed.' We liepen naar de eetzaal.

Zoals gewoonlijk was het normaal dat de koning en de koningen aan de kop van de tafel zaten. Victoria nam plaats tegenover Stefano en naast Amaro. 'Ik heb nog niet de kans gehad om te vragen hoe de reis ging, Gaston.' Gaston begon te grinniken. Stefano keek met walging toe hoe Hertog Gaston vertelde dat bij zijn reis paar mensen van hem waren vermoord. Gaston lachde erbij alsof het zijn plan was de mensen te vermoorden. Alsof hij geen emoties had. Victoria legde iets te hard haar vork op haar bord. Stefano zag dat ze geïrriteerd was. Victoria schraapte haar keel en stond op. 'Excuseer mij even.' Zonder nog te wachten op het antwoord verliet Victoria de eetzaal. Stefano stond ook op en zonder toestemming verliet hij de zaal. Toen hij de eetzaal uit liep zag hij Victoria verderop net de bocht omgaan. Stefano maakt een kleine vaard. 'Lady Victoria!' Victoria stopte met lopen en draaide zich om. Ze pakte haar handen bij elkaar. 'Als ik had geweten dat hertog Gaston dit zou vertellen had ik u nooit mee gevraagd.' Veronschuldige Stefano zich aan Victoria. En het is waar, als hij had geweten dat dit verhaal op tafel kwam had hij haar nooit mee gevraagd, en was hij zelf ook niet gegaan. 'U had dit niet kunnen weten. Daarbij had ik zelf besloten mee te gaan. Verwijt u zelf niks.' Mompelde Victoria en rechtte haar rug. Op het moment dat Stefano wou reageren kwamen Amaro en Arabelle langs. Araballe giechelde om iets dat Amaro zei en stopte daarna om Victoria een arrogante blik te werpen. 'Ik zou u graag naar u vertrekken willen lijden.' Zei Stefano. Hij maakt met zijn arm een driehoek zodat Victoria haar arm erdoor heen kon haken.

-

*buiging*

Mijn boek stond gwn 12 plek yas.