Die ochtend werd ik moeilijk wakker, het liefst wilde ik voor altijd in bed blijven liggen, maar ik wist dat ik gewoon moest opstaan er doorgaan zoals altijd. Ik keek naar het bed van Kevin, dat was leeg, ik had hem op horen staan vanochtend. Ik kreunde van vermoeidheid en rolde me uit de kluwen deken waarin ik had geslapen en liep naar het raam. Het was geen droom geweest het reclame bord stond er nog steeds, verdorie ik trapte tegen de poot van het bed van Kevin, wat ging er gebeuren?
Toen ik naar beneden liep was het verdacht stil in het huis, ik keek rond, niemand. Normaal zat Kevin met zijn ontbijt bij de televisie samen met Beall. ''Jasmijn? Kevin? Beall?'' Mijn stem klonk een beetje kil en hol. ''We zijn hier!'' hoorde ik Jasmijn vrolijk zeggen vanuit de keuken, de deur was dicht. Ik deed de deur voorzichtig open, ''wat is er aan de hand?'' Ze stonden met zijn drieën om de keukentafel heen, er lag een brief op. Jasmijn en Beall keken me enthousiast aan, ''kijk, er is een nieuwe brief met informatie over de verbeteringen die het bedrijf wil maken!'' zeiden ze in koor, Kevin keek me even ernstig aan en zette daarna weer hetzelfde enthousiaste gezicht op als Jasmijn en Beall. Ik nepte mijn enthousiasme ook, ''O, laat gauw lezen!''
Geachte persoon,
Zoals U weet zijn we altijd bezig met het verbeteren van deze wereld, zoals bijvoorbeeld experimenteren met stoffen die onze voeding en gezondheid positief kunnen bevorderen. Nu is er een tijd aangebroken waar wij als mensheid lang opgewacht hebben. We hebben een aantal voedingsmiddelen uitgevonden, drankjes waardoor er geen vast voedsel meer nodig is, wat natuurlijk veel voordelen heeft omdat er veel minder afvalstoffen zullen worden geproduceerd bij het maken van het drankje. De eerste twee weken zal er nog normaal voedsel worden gebruikt, en in de loop van de week zullen er toespraken komen met meer informatie over de veranderingen. De veranderingen gaan van binnen uit uitgevoerd worden. Om het hoofdgebouw liggen de straten met huisnummers 1 tot en met 100, gisteren zijn wij hier voor het eerst begonnen met de stroomafsluiting, vandaag zal de stroom afgesloten worden bij de huisnummers 100 tot en met 200, dit zal zo doorgaan tot alle huizen zijn afgesloten van stroom. Afsluiting van stroom betekend dat er geen stromend water, verwarming of andere elektrische aangedreven apparaten meer zullen zijn, dit om onze veranderingen een stem te geven. Na een week wordt u stroom automatisch weer ingeschakeld.
U wordt verwacht op de eerste bijeenkomst vandaag rond zonsondergang.
Mvg.
In mijn hoofd kwamen allemaal gedachten op die nu niet besproken konden worden, Beall legde een arm om me heen. ''Nou, dan ga je maar snel aankleden!'' Zei hij, voor mij veel te enthousiast, maar ik moest erin meegaan. Ik rende onze krakende oude trap snel op, om mijn genepte enthousiasme meer geloofwaardigheid bij te zetten.
Toen ik helemaal aangekleed was en weer naar beneden wilde gaan bleef mijn hand op de deurklink liggen toen ik iemand naar boven hoorde komen, snel trok ik mijn hand terug en deed een stap bij de deur vandaan. De deur zwaaide open en Kevin stormde naar binnen. Hij besefte wat hij deed en deed vervolgens zachtjes de deur weer dicht.
Hij plofte op zijn bed neer, terwijl hij zijn schoenen onder het bed vandaan trok gaf hij mij een ernstige blik en zei, ''ik hoop dat je goed kunt acteren.'' Ik durfde niks terug te zeggen en wachtte totdat hij zijn schoenen aan had voordat we samen naar beneden liepen.
Jasmijn en Beall stonden al bij de deur te wachten, ''schiet nou op!'' zei beall ongeduldig en hij legde zijn hand al op de deurklink. ''Zijn jullie niet enthousiast?'' vroeg Jasmijn bezorgt. ''Jawel hoor'' antwoordde Kevin snel, ''alleen zijn we nog veelte vroeg.'' Jasmijn keek hem beledigd aan, ''we mogen ook niet te laat komen!'' ''Nee, zeker niet'' bevestigde Beall terwijl hij de deur open trok en wachtten tot we hem allemaal naar buiten waren gevolgd.
We liepen met zijn alle door de straten, alle inwoners. Toen ik naast me keek naar Jasmijn, zag ik het beeld weer voor me, mijn jongere zelf en mijn kleine hand die de hand van de vrouw vast hield.
Ik werd meegesleurd in de stroom en voor dat ik het wist waren we weer bij het hoofdgebouw. We waren inderdaad veel te vroeg, ik luisterde naar alle gesprekken om me heen, iedereen voerde enthousiaste gesprekken en ze leken niet op te kunnen van het geluk dat er weer een nieuwe, zogemaande, verbetering aankwam.
Het spektakel ging beginnen. Iedereen was accuut stil toen er een film zich af begon te spelen op de muur van het gebouw. De film bevatte geen geluid maar toch was iedereen stil, je kon een speld horen vallen. De film begon met flitsende beelden, van wetenschappers die aan het experimenteren waren in het bedrijf. Ik keek naast me naar de reactie van de mensen om me heen, toen Kevin zag dat mijn ogen niet meer op het beeld gericht waren stootte hij me ruw aan, ''acteren weet je nog'' zei hij op een fluisterende maar boze toon. Ik wendde me weer tot het scherm, net op dat moment stopte de flitsende beelden en werd het beeld langzaam zwart, ''welkom'' galmden het over het plein heen. Ik keek achter me, ik vroeg me af waar het geluid vandaan kwam maar Kevin gaf me weer een stomp en ik keek weer recht vooruit in de richting van het scherm. ''Zoals jullie vanochtend in jullie brieven hebben kunnen lezen, is er weer een nieuwe verbetering!'' De mensen om me heen begonnen te juichen en ik besefte dat ik onwillekeurig meedeed. Kevin knikte naar me, als een teken van goedkeuring. De film begon weer te spelen, er werd op allerlei onbegrijpelijke manieren uitgelegd over hoe het drankje gemaakt was. Het duurde minuten voordat de stem weer begon te spreken en de film weer op zwart ging. ''Zoals jullie weten is de productie van voedsel vaak schadelijk voor het millieu, voor het produceren van vlees is veel nodig, en doordat er zo veel nodig is zijn er ook veel afvalstoffen.'' Een seconde pauze. ''Maar, er is een oplossing!'' Een aantal mensen begonnen opnieuw te applaudisseren. ''Deze drank is veel milieu vriendelijker, er is veel minder productie nodig om te zorgen dat we genoeg voedingstoffen binnen krijgen. De stoffen zijn gemakkelijker op te nemen in het lichaam waardoor er niet zo veel verloren gaat. Zo kunnen alle levende wezens van deze drank leven.'' De lantaarn palen boven ons begonnen even te flikkeren. ''Om meer aandacht te vragen voor deze verbetering, zal zoals aangegeven in de brief, een actie worden gevoerd met elektriciteit.'' De film speelde het laatste stukje af, een beeld van de drank in verschillende smaken. ''Meer informatie volgende week'' abrupt was het stil en stopte het beeld van de drankjes met spelen. De mensen applaudisseerden luidt.
Toen we weer thuis aan waren gekomen, pakte Jasmijn en Kevin voor ons allemaal een kant en klare verpakking met salade uit koelkast. Niet dat die nu nog nut had, maar waar moest je anders je salades opbergen?
Deze keer was het niet stil aan tafel, ik propte de salade naar binnen maar eigenlijk proefde ik er niks van. Jasmijn en Beall waren allebei enorm blij. Kevin en ik nepte onze blijheid, iedere keer als mijn acteer kunst Kevin niet beviel kreeg ik een trap onder de tafel. Uiteindelijk gingen we allemaal weer slapen, ik voelde me vies, ik kon niet douchen want we moesten nog 5 dagen zonder elektriciteit.
In bed bleef ik maar liggen draaien, ik kon er niets aan doen, ik was bezorgd wat moesten we nu doen?
