Gönle gönül gerek canı neylesin?
Canı yaşatan aşk,kanı neylesin?
Güneş gece de var,tanı neylesin?
Bir hülya bin gerçek sende yaşamak.
Sevdam ülkesinin yüce sultanı,
Engin gönüllerin servetli şahı...
Yanan yüreğimin alevdir ahı.
Şimdi şu başım kes yaşamam lazım.
Sendedir kararım bak fedai seç,
İsmin dilde duam,gönle sen ilaç.
Can kuşu sen yokken bir sana muhtaç
Sensiz alem kafes..Yaşamam lazım.
Kapındayım her gün gece ve gündüz,
Yolundayım susuz,aşsız,uykusuz...
Canlar candan geçer hem de korkusuz.
Sanadır son nefes yaşamam lazım.
Yollar yoksa, yine yönler sanadır.
Bilmem,duymam,görmem haller sanadır.
Yangınında yansam külüm sanadır.
Kır kalemimi as yaşamam lazım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senistan
PoésieHerkesin içinde yaşatıp da, yere göğe sığdıramadığı sen'inin yaşadığı ülke..