Again [DiaMark]

Part 4 Heart full of Pain

       

แรงรัดจากอ้อมกอดของเฟอร์เดียน่าจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้มาร์ค แมคเคนน่ายังคงรู้สึกตัวอยู่ เพราะในตอนนี้คนตัวเล็กไม่สามารถรับรู้ถึงลมหายใจ ทุกสัดส่วนทุกตารางนิ้วในร่างกาย และเสียงของอวัยวะน้อยๆที่มีขนาดเท่ากำปั้นในอกซ้ายของตัวเองได้อีกต่อไป

คุณเคยฝันกันใช่มั้ยครับ มันมีทั้งความฝันที่สวยงามและความฝันที่เลวร้าย

แล้วคุณเคยฝันแบบผมรึเปล่า ยามหลับตา จิตใจหลงใหลล่องลอยบนเมฆขาวนุ่มบนฟากฟ้าสุดลูกหูลูกตาในของโลกแห่งความฝัน รอบกายรายล้อมไปด้วยความสุขมากเสียจนแทบลืมหายใจ หากแต่พอลืมตาตื่นมาพานพบกับโลกแห่งความเป็นจริง ความสวยงามในฝันนั้นกลับมากระชากร่างทั้งร่างจากวิมานบนฟ้าให้ร่วงตกลงมากระแทกบนพื้นดินด้านล่างและกัดกินทำลายเนื้อตัวจนแทบไม่เหลือชิ้นดี ฝันดีที่ทำให้ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น

ตัวผมกำลังเผชิญหน้ากับมันอยู่ครับ

อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนี้กำลังทำลายผมอย่างช้าๆ

ตัวของมาร์ค แมคเคนน่ากำลังสั่นจนอีกคนที่กำลังโอบกอดเอาไว้รู้สึกได้ มือขาวที่เคยตกอยู่ข้างลำตัวค่อยๆยกขึ้น มาร์คออกแรงที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดทุบกำปั่นลงไปบนอกกว้างของเฟอร์เดีย แม้ว่ามันจะเบาบางจนแทบจะไม่รู้สึก ชายหนุ่มตัวสูงก็ยอมคล้ายวงแขนของตัวเองออกเล็กน้อยแต่ยังคงกักคนตัวเล็กไว้แนบชิดลำตัว

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น เขามึนงงไปหมดแล้ว คำถามมากมายวิ่งวน ตีกันอยู่ในหัวเต็มไปหมด

ทำไมอยู่ๆเฟอร์เดียถึงมาปรากฎตัวที่นี่แล้วพุ่งตัวเข้ามากอด นายทำไปทำไม เพื่ออะไร สองสามปีที่ผ่านมาทำไมไม่ติดต่อกลับมา ทักไปทำไมไม่เคยตอบ คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป ก็ได้รึไง แล้วการที่กลับมาแล้วบอกว่าคิดถึงมันหมายความว่ายังไง