KANLI KALEMLER

SEN HEP BÖYLESİN

Geçmişin gelecekde işine?
Bırak ilgilenmeyelim kalalım biz bize.
Sen varken hayatımda,
Diz çökmem hiçbir engele.
Ey sevgili,
Hey sevgili,
Senin olmak, cennette nefes gibi.
O nasıl bir saç teli,
Okşarken, yeniden doğmak misali.
Sen tüm hislerimin timsali.
Ne de güzel huzur veriyoruz sahi,
Sen bana, ben sana
Sokulmadan da, sarılmadan da.
Ve dokunmadan dahi.
Bu aşk ne ani,
Geldi.
Götürdü beni sana,
Getirdi seni bana,
Kötü yanları var ama,
Sen oldukça, razıyım her engele,
Çalıya, çırpıya, çamura...
Bilmediğim bi yer,
Neresi burası?
Kalbin dört duvarı var,
4'ünün en ortası.
İlk defa geldim,
İlk defa gezdim,
Gördüm, benimsedim, hissettim.
Çok güzel bir yer burası.
Aşk bahçesi şurası,
Bu acıların olduğu kısım,
Bu da bize ait bölüm.
İçi aşkla dolu,
Sevgiye, huzura yer var.
Hayaller kuruluyor, kokuyor papatyalar.
En güzel papatyam.
Tapındığım tanrıçam.
Ruhumun prensesisin,
Kalbimin sahibi,
Ne güzel benimsiyorsun beni,
Haberin var dimi?
Bana hissettirdiklerinden.
Sen benimseyince,
Kendime yabancılaşıyorum bazen.
Hazıra bakıyorum zaten.
Sevmezdim, sevmedim kendimi.
Sen nasıl bulcaksın kalbimi?
Merak ediyorum,
Her geçen saniye biraz fazla seviyorum.
Geçen günleri sormamalısın,
Anlatamam diye korkuyorum.
Ve özlüyorum.
Uykumda bile, uyuduğum saatlerde.
Takvimin en başından en sonuna,
Yılbaşından yılın sonuna.
Omzumu ayırdım sana,
Her istediğinde gel ve,
Kalbini yasla.
Kalbim yasta.
Yoksun, yok kimse şuramda.
Göğsümün sol yanında.
Yaram da kanadı,
Canımda yandı,
Canımı yakan canımdın.
Şah damarımda dolanan kanımdın.
Bu yüzden mi her seferinde kanadın?
Oysa ben seni,
Her yerde aradım.
Aradım da,
İzini dahi bulamadım.
Bir başkası buldu.
Bu kul sadece,
Geri dönmeni umdu.
Kırıldı, kırdın umudu.
Oysa kul unutmamıştı o kokunu.
Buram buram hissetti sabahın köründe.
Cayır cayır yandı kalbi,
Kokunun en siyah kömüründe.
Ve sızım sızım sızladı burnunun direği.
Gittiğinden beri
Sandala bindiriyor,
Teker teker hayalleri.
Ve dalgalı deniz,
Alabora olan hayaller.
Hiç gitmiycem diyenler,
Hani nerdeler?
Cennetteler.
Biz ise cehennem de.
Onlar üzüp güldüler,
Biz üzülüp sövdük.
Günahımız buydu,
Gelmemişine geçmemişine küfretmek.
Aslında hiç bir işe de yaramadı.
Ağladık da noldu?
Kokusuna başkasının kokusu karıştı.
Neyseki kaderim buna alıştı.
Fakat bilmiyorum,
Burnum, ciğerim, kalbim...
Buna alıştı mı?
Alışır elbet,
Alışacak elbet.
Bir kez daha otur kenara,
İnsanların yalnızlık telaşesini seyret.
Onlar seni seyretmesin,
Seyredemesin.
Sen hep böylesin,
Yalnızlığa alışkın.
Dediğim gibi sakin kal,
Otur ve seyret...

Değerlendirme yorumlarınızı lütfen esirgemeyiniz... Yorum ve voteler için teşekkürler...