Chapter I (the start)

128 9 0
                                    

Chappy 1

*Denise's POV*

Pinadala ko ng parents ko dito sa America para mag-aral, they forced me even I don’t want to. I was young, very young at that time first year high pa lng ako, kaya ayaw ng parents ko na magboyfriend ako pero hindi ko matiis, ganun pala kapag inlove, the more na pigilan mo, the more na hahanap hanapin mo. I really really really love him, but I guess I have no choice.

I’m staring at my window, deeply thinking. I will be 18 a month from now which means na I can have a relationship, ilang taon ko rin to hinintay I should be happy right? But why do i have this feeling that i am scared. Natatakot ako na baka nagbago na ang feelings nya para sakin. But he promised, and I trust him. Kahit na 4 years kaming walang communication, it’s still him.

Walang araw na hindi kita inisip John lahat.

i rember everything like it just happened yesterday.

***flashback****

"huhuhuhu....first day ko pa lang dito sa st.marys napahiya na kagad ako"

Andito ako malaking puno sa likod ng skul.umiiyak.npahiya ako sa mga klasmeyts ko kanina.may natapunan ako na senior ng juice.hindi ko naman sinasadya..waaaaaah!!!

"huhuhuhuhuhu,,,,,huh?! Sino ka?o_O"

Nagulat ako.dahil may gwapong nilalang sa harap ko.para syang model. Tapos ang kisig pa nya, nakapose sya na parang si superman, totoong tao ba to?

"ako si John!ang papawi ng lungkot na iyong nararamdaman"

Ay! Totoong tao nga nagsasalita eh. Natatawa ko sa ginawa nya

"hahahahahahahaha.you're funny"

"you're stupid"

Ang taray naman nitong lalaking ito shtupid daw ako..huhuhu

"sino kaya satin? Feeling superman!hahahah"

"there i just want to make you smile"

Ansaaveh ? make me smile daw oh? Mejo nagblush ako ng konti tapos ,may

Inabot nya sakin yung puting panyo

“punasan mo yang luha mo, cge ka magiging muta yan”

Sa takot  na maging muta yung luha, dali dali kong pinunasan ung mga luha ko, nakakahiya magkamuta eh . hahaha

"thank you" ngumiti ako yung malapad na ngiti ^_________^

"its nothing.i dont want to see a beautiful girl crying."

I blushed.beautiful daw? Ako ba yun? Yiieeee

" i saw what happened in the cafeteria" pagpapatuloy nya.

Errr kinabahan ako.alam ko n babalikan ako ng mga wonder girls na yun.hindi ko naman tlga sinasadya eh. I wanna cry again :'(

"dont worry i'll protect you"

Uyy protect daw??? Ito na ba ang guardian angel ko? ayos Lord , ang gwapo ng anghel mo

"uhmm..like superman?

"yes just like him"

He smiled yung nakakatunaw na smile.

i never feel so protected in my life.

Akalain mo yun 1st day ko pa lang ditto sa school, may tagapagtanggol na ko

Tama sila Masaya nga ang highschool life

"can i know your name?"

Ayy oo nga pala hindi pa ko nakakapagpakilala.

Pano ba ko magpapakilala,,

Umakto ako na parang lilipad at iniempersonate si darna

Lumunok muna ko kunwari ng bato bago nagsalita

" ako si denise! Ang magdadla ng saya sa buhay mo"

"HAhahahahahaha"

"makatawa wagas?!"

"hahahahahahahaha"

Ngayon lang ba nya nakilala si darna? Ano ba tong lalaking to, mamaya maglalabasan lahat ng hangin nya sa katawan at mangngamoy dito.

*****end of flashback****

*boy, you got my heartbeat running away*

Ringing tone ko yan >.<

Tumatawag pala yung bestfriend ko.

"hello?"

"DENISE!"

"CHARM!"

Ganito kami ni charm sigawan sa telepono kala mo nasa bundok ang kausap mo

"SAMAHAN MO KO MAGSHOPPING BUKAS KAILANGAN KO NG BAGONG DAMIT PARA SA PAG-UWI NATIN NG PINAS”

“OO SIGE, HINDI AKO BINGI”

“OO HINDI DIN AKO BINGI”

Ayan kulit lang naming sa telepono

“HINTAYIN NA LANG KITA SA FAVORITE PLACE NATIN HA?”

“ OO SALAMAT BESSY BYYYEEEE”

"CGE BYIIIEEE”

 Haaaayyy, ayan na naman yang PINAS na yan, excited umuwi ang bruha.2 weeks na lang kasi ay uuwi kami, para i-celebrate ang 18th birthday ko. 2 weeks na lng… 2 weeks na lng John.

***** thank you po sa pagbababsa :)) maikli muna ang chappys ngayon but as time goes by, mahahaba na po sya. comment. like. and be a fan thank you po ***********

Will your heart Recognize me?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon