Chapter 3
dedicted sa kanya, dahil binabasa nya to :)) hehe masaya ako at may naka-appreciate.:) <3
<A/N dahil valentines ngayon, mejo mahaba ang update ko, mejo nakakatawa na nakakakakilig, hehe, basta kayo na ang humusga. Please vote. comment thank you !>
Chappy 3
Denise's POV
Hindi ako makapaniwala,
*kusot ng mata*
*kusot ng mata*
Paulit ulit kong kinusot yung mga mata ko
si John nga yung lalaking yun.
Natapos na sya sa pagbabayad at papunta sya dun sa kabilang direksyon, mukhang papaalis na sya ng mall
Kailangan ko sya masundan, at makausap Kaya hinila ko na si charm
“ Halikaaaa naaaa charmmm! Sundan natin yung lalaki”
Wala sya nagawa, sa lakas ba naman ng pagkakahatak ko sa kanya.
“ araaayyy ang sakit” reklamo ni charm, mukhang nasasaktan ko sya sa pagkakahila ko
“ wag ka nga magreklamo jan” sandai lang may kailangan tayong sundan.
“kelan ka pa nagging stalker denise?”
“psh! Shut up!”
“kay”
Nandun yung lalaki sa may labas ng mall, may kausap sya sa phone at mukhang may hinihintay
“ John!,” malakas kong sigaw
Pero hindi lumingon yung lalaki, papalapit na kami ng papalapit, hila hila ko pa rin itong si charm
“ charm bilisan natin”
Nakita ko yung lalaki na paalis na dun sa pwesto nya, kaya naman binilisan naming ng binilisan yung takbo hanggang sa
*peeep peep peep peep peep peep*
Ano yung tunog nayun?
Biglang may naglabasan na parang swat, at aarestuhin kami? Bakit?
Bigla kong naalala yung damit na hawak ni charm, hindi pa nga pala nababayaran yun,
“waaaaaaaahhh huhuhuhu.. ayoko makulong, bata pa akoooo” –iyak ni charm
“hindi ka makukulong, sabihin natin babayaran natin ito”
“huhuhuhuhuhu, ikaw kasi hila ka jan ng hila eh ayan tuloy”
“the two of you Follow us”
Nakakatakot naman yung boses nung commander nila, feeling ko tuloy ang laki ng nagawa naming kasalanan at pinagtitinginan pa kami nung mga tao. Lumingon ako sa likod para tingnan kung nandun pa si John, pero wala na sya,hayyyy nakakapanghinayang at ngayon kailangan pa naming sumunod sa mga men in black na ito.
“huhuhuhuhu saan na tayo pupulutin denise, sa kagkungan ba?”
“shunge! Walang kangkungan dito, magpapaliwanag lang tayo”
“get inside!”
Ayan sumigaw na naman si monster, pinapasok kami sa isang parang office , may ilaw sya sa gitna at may upuan, naiimagine ko tuloy ung sa mga movies, yung pinapahirapan , dahil ayaw aminin ang kasalan.
“ you two are you going to steal this dress? Why are you running?”
“uhmmm.. whe-re going to pay for it, don’t worry, w—e’re just chasing someone” mejo nauutal kong sabi
BINABASA MO ANG
Will your heart Recognize me?
Novela Juvenilyou've met at the right place at the wrong time, pero when its the right time comes, bigla naman nawala ang lahat, pati ang mga ala-ala.Magawa kaya ng puso na alalahanin lahat ng nakalimutan ng ating isip?
