Will your heart Recognize me?

Chapter IV

Chapter 4

Napaisip talaga ako dun sa sinabi ni Charm. Argghhh! It can’t be, hindi naman kimpoy ang pangalan ng superman ko, John ang name nya, baka sya ung totoong superman at inspirasyon ni author para sa istorya na ito. Hay ang author nga naman baliw!

<a/n hindi ako baliw, mukhang takas lang ng sa mental hospital, haha, pasensya mejo lutang ako, dahil masayang Masaya ako ngayon woooooh>

After naming mag starbucks ni charm umuwi na rin ako sa pad na tinutuluyan ko, sumakay ako ng elevator. Napansin ko na may boquet at chocolate sa labas ng pinto ko.

Kinuha ko yung boquet , inamoy muna yung bulaklak, ang bango naman ng mga ito, tapos yung chocolate ferrero grabe nakakapaglaway haha, sakin ba talaga ang mga ito? Baka naman nagkamali lang yung delivery guy. Pwes wala na syang magagawa dahil akin  na ito.

Pagbukas kon ng pinto may sulat pala na inilusot sa ilalim ng pinto.ito yung nakalagay

To : Denise

I love you more and more each day, I’m willing to wait for you

From: M.R.S

Si Raymond pala ang nagpadala nito, ang ganda talaga ng initials nya parang Missis lang eh, hehe, sya nga pala yung kaisa-isang lalaki na nagttyga sa akin.Kahit na anong taboy ang gawin ko sa kaya hinding hindi pa rin nya ako iniiwan, mahigit 3 years na rin sya nanliligaw sakin, sinubukan ko naman syang mahalin, at binigyan ng chance, pero wala talaga eh, hindi talaga kayang turuan ang puso si John at si John pa rin ang hinahanap nito at sya pa rin ang mamahalin at mamahalin ko.

Inilapag ko ang boquet at chocolates sa table para kumuha ng vase at i-aarange ko itong bulaklak. Bigla naming nagring ang cellphone ko

*you got my heart beat running away*

Ang ganda ng ringing tone ko, everytime nagriring phone ko, napapasayaw ako, katulad ng kay vice ganda, mahilig kasi ako manuod ng TFC.

“hello?”

“hi, denise,”

“oh ! Raymond ikaw pala, salamat nga pala sa boquet at chocolates, nag-abala ka pa”

“sus! Ikaw pa wala yun, simula nung naging busy kasi ako, hindi na kita naihahatid at nasususndo sa school”

“ ano ka ba wala yun, okay lang sakin, sanay naman ako magbyahe eh, at kasama ko naman palagi si Charm”

“ ano- denise”

“ano? Un Raymond”

“namiss kita…..bye”

“ an—“

At yun bigla nya binaba yung telepono, anong problema nun? Binaling ko na lng ang aking atensyon sa pag-aayos ng bulaklak sa vase, after ko matapos

Viola!

Ang ganda ng aking pagkaka-ayos,kailangan talagang purihin ang sariling gawa. Inilagay ko yung vase sa gitna ng dining table, para naman magandang tingnan. Tapos ung chocolate sinimulan ko ng kainin.

Grabe ang sarap talaga ng ferrero.

Sarap na sarap ako sa kinakain ko ng biglang may nagdodoor bell.

Tumayo ako at binuksan ko ang pinto

Pagbukas ko, natuwa ako sa aking nakita

“mom!”

Oo ang nanay ko nandito sya!

“mom! Namiss kita sobra”

Hinug ko ang mom ko, mejo matagal na rin nung huli nya kong pinuntahan, masyado kasi silang busy ni dad sa company namin.