FARKLI

Elveda!(Part-1)

Merhaba. Biliyorum geç oldu ama şu aralar yazılılarım var bayağı. Yorumlarınız beni mutlu ediyor lütfen devam edin. Hayalet okuyucu olmayın.  Seviliyorsunuz..
()

Bir anda nefes alamamamla gözlerimi
açtım ama hiç bir şey gözükmüyordu
her yer kapkaranlıktı. Nefes alamıyordum. Ayağa kalktığımda odamda değildim. Yatak,dolap hiç bir şey yoktu sonu olmayan bir yolda gibiydim. Karanlıktan dolayı pek göremiyordum etrafımı ama artık organlarım nefes almak için çırpınıyordu bağırmaya çalıştım ama olmadı.

Nerdeydim, nasıl gelmiştim ben buraya, biri mi getirmişti beni. En son hatırladığım şey bavullarımı hazırlayıp yattığımdı. Nasıl mümkün olabilir ki bu ? Tekrar nefes almaya çalıştım bu sefer çok ama çok az alabilmiştim. Neden nefes alamıyordum,nerdeydim,nasıl gelmiştim buraya, babam pasta yapmayı nerden öğrendi? Sorularıma cevap bulamayınca etrafta gezinmeye başladım. Sadece 2 adım atmıştım ki kocaman bir çukura düştüm ve gökyüzüyle baplantım kesildi.

Şimdi ben karanlık,oksijen yoksunluğu olan bir yerde kapalı mı kalmıştım? Şaka mıydı bu ya. Sesim çıkmıyordu ne kadar bağırmaya kalksam da çıkmıyor du işte. Kendimi zorladığım için de nefesim iyice tükenmişti. Artık nefes alamıyordum, başım dönmeye başladı zaten karanlık olduğu için de yere düşmüştüm. Gözlerim yavaşça kapalıyordu ne kadar zorlasam da artık tutamaz hale geliyordum.....

(aslında burda bir şey yapıp bitirirdim ama hadi gene iyisiniz jsjs)

Bir anda kafamı kaldırmamla yastığımla bakıştım. Ne yani ne oldu şimdi. Uyuduğum pozisyona bakılacak olursam yüz üstü uyumuştum. Demek ki nefesim o yüzden kesilmişti, rüya görmüş olmalıydım. Kafamı tekrar yatağa koydum ama uyuyamazdım ki geri. İçimde kötü bir his vardı. Ne olduğunu çözememiştim o yüzden boşverip yataktan kalktım. Lavaboya gidip rutin işlerimi halledip banyodan çıktım.

Yatağımın yanındaki hala şarjda olan telefonumu çıkartıp sosyal medyada gezdim. Facebook dan gelen isteklerden tanıdıklarımı kabul edip diğerlerini yok saydım.İnstagramda gezince sıkıldığımı anladım ve aşagı indim.

Mutfaktan mis gibi kokular geliyordu.  Hmmm bakalım burda neler var , kokuyu alınca acıktığımı fark ettim. Mutfağa girecekken çalan kapıyla kapıya doğru ilerlemeye başladım tam kapının önüne gelince durdum. Acaba kim? Bir düşünelim bakalım babam işte ablam evde büyük ihtimalle annemde mutfaktadır. İrem diyeceğin ama o da bu gün bavullarını topladıkları için geleceğini pek sanmam.

Ben böyle düşünceler içindeyken kafama gelen darbeyle arkama baktım. Ahh acımıştı ama!! Ablam bana bir bakış attı ki kızamadım bile , Heyy ne yaptım ben. Soru sorar gibi ablama bakmaya başladım. Kafasını umutsuz vakaymışım gibi sallayıp konuşmaya bbaşladı. - Kızım sen salak mısın kapının önünde dikiliyorsun öyle kim olduğunu düşüneceğine kapıya baksana. Yemin ediyorum bir gün ki olacak mı bilmiyorum, gelecek olan kısmetini kapıda beklettiğin için geri gidecek benden söylemesi. 

Şuna bak şuna behhh. Kızım bende evde kalacak göz varmı kaşımı kaldırsam 1.500 ü hıh cahıll abla. Kapıya doğru döndüm içimden ablama küfür ederek bunada küfür denirse artık.

Kapıyı açtım ve kafama gelen elle inledim. -Ayyyyh!!!!
Ne oluyoruz be abey jsjsj frekanslar karıştı galiba. Kafamı kaldırdığımda gördüğüm yüzle ufak bir şok yaşadım. Aman tanrım bizim kapıya meteor mu düşmüştü. Erkeksi bir sesle ,
-Şey pardon ben kapıyı çalmak için vurmuştum. Bir şey yok ya ?  Çocuğa tip tip bakmaya devam ediyordum ki ablamın sesi her şeyin içine etti.
-Ona bir şey olmaz taş kafalıdır o hahahahh.  Aman ne komik hatırlatda bir ara gülelim.
-Sorun değil,ablamın kusuruna bakmayın kendisiyle beni karıştırmış olmalı tabi kafasında beyin olmadığı için algılayamamıştır. Niçin gelmiştiniz? 

Evet biliyorum kısa kestim ama biraz merak olsun jsjsjjs 2 parttan oluşuyor hayalet okuyucu olmayın emeğe saygı lütfen. Seviliyorsunuz ❤😘😜