Ken's POV
After a week nung sinabi yung groupings, deadline na kagad ng papers.
Ang bilis!
Bukas na nga kagad ang defense??
Di bale, sleep over naman mamaya kila Sam. Ayos! Makikitulog na naman sa ibang bahay. Ilang bahay na nga ba ang natulugan ko?
Uumm. .
Siguro mga. . .
100?
200?
Wuuush. . .
Nevermind. -_-
Text ko muna si Sam..
TO: Sam Lopez
06:24 pm
Hey Sam! Papunta pa lang ako. Wait mo ko sa kanto nyo.
Ang tagal magreply..
Kain nga muna ko.
After 100 years. .
I'd like to make myself believe
That planet earth..
(Ganda ng message alert tone ko noh? Mahilig kasi ako sa mga kantang medyo weird)
FROM: Sam Lopez
06:50 pm
Sige2. Andito na nga ako sa kanto eh. Ingat ka ha. :-)
Whaaaat??
Nasa kanto na daw sya?
I have to go na.
Ayoko kasing pinaghihintay ang mga babae.
Humigop lang ako ng soup for the last time at kinuha na yung gamit ko.
"Ma, alis na po ako!" -ako
Sumagot ang Mama ko kahit na nasa CR sya.
"Sige nak ingat ka.
Text mo ko pag nandun ka na. Wag kang magpupuyat ha."
Tsss. Si mama talaga. Ginagawa akong bata. Pwede bang hindi magpuyat eh magrarush nga kami ng project diba?
<passed forward>
Earphones plugged.
Music played.
Now playing:
Boyzone -
love me for a reason
Habang nasa jeep, sound trip muna ko.
As usual nakatingin na naman sakin yung mga katabi ko.
Pacute dito.
Pacute doon.
I don't care!
Di ko pa iniisip yung mga bagay na yan.
Ewan ko ba kung bakit di pa rin ako nagkakagirlfriend hanggang ngayon.
Di naman ako torpe.
Marami namang nagkakandarapa sakin.
Pero siguro, si Grace lang talaga ang hinihintay ko.
MagMU kami noon.
Ewan nga ba kung napano na ngayon.
Ok Ken.
Back to reality.
Malapit na pala ako.
"Kuya, para po!" -ako
Huminto na yung jeep at nasilayan ko na si Sam.
Kahit nakatalikod, alam kong siya na yun.
Lumapit ako nang di nagpapakita sa kanya.
Tinakpan ko ang mga mata nya.
"Whaaaaa!! Tulooong!! Holdaper!!"
Nagsisigaw sya nang nagsisigaw at pinilit na kumawala hanggang sa nahawakan nya yung relo ko.
"Kenrick??"
pagtataka nya
Evil laugh
"wahahahahaha.." -ako
"Ken, alam kong ikaw yan. Itigil mo na please? Di ka nakakatawa" -Sam
Napahinto ako sa pagtawa.
Inalis ko na ang kamay ko sa mga mata nya at nagpakita na sa kanya.
Tinignan nya ko ng matagal na para bang naluluha na sya.
At nagwalk out.
Anong problema nun?
"uy! Sorry. Ikaw naman di ka na mabiro" -ako
Hinabol ko sya.
Nang hinabol..
Nang hinabol..
"Ano ka ba? Bat ba ang childish mo?! Di mo ba alam na di magandang biro yun?!" -Sam
Nanahimik ako at tinitigan ko lang sya.
Unti-unti kong ibinaba ang mga tuhod ko.
Hanggang sa napaluhod na ako.Tumingin ako sa kanya at nagsmirk.
"Sorry. I mean Sorry talaga. Di ko naman sinasadya na inisin ka. Dati na naman akong mabiro diba? Akala ko sanay ka na dun." -ako
"wahahaha. . "
Tumawa lang sya.
At tumingin sa paligid.
"Alam mo, para ka talagang bata. Tignan mo nga yung sarili mo. Tumayo ka na dyan" - Sam
Aba loko to ah.
Para daw akong bata. Eh mas matanda pa ko sa kanya. Tsk.
"Sabi mo eh." -ako
Tumayo na lang ako at pinagpag yung dumi sa pants ko.
"Oh no! Tignan mo, nadumihan na tuloy ako" -ako
"hahaha. . Buti nga sayo" -Sam
Sam's POV
"Oh no! Tignan mo, nadumihan na tuloy ako"
Nakakainis mang tignan ang pagmumukha nya, ang CUTE pa rin!
Para syang bata na nagpapagpag ng damit pagkatapos maglupasay sa sahig.
Pero infareness..
Ang gwapo pa rin nya even in his apologetic face. ~_^
Nagpatuloy na kami sa paglalakad after nyang magpagpag.
"Ahem. . . Sam, galit ka pa ba?" -Ken
"Tingin mo ba?" -ako
Humarang sya sa harapan ko at nakipag eye to eye sakin.
"Oh, anong ginagawa mo?" -ako
"Tinitignan ko sa mga mata mo kung galit ka pa ba" -Ken
Sinuntok ko yung mukha nya dahil sobrang nakoconscious na ko.
"Aray!" - Ken
Patay! Napalakas yata yung suntok ko.
"Ok ka lang? Uy sorry na" -ako
Humarap sya sakin at bumulong.
"Lumuhod ka muna" - Ken
"Huh? Narinig ko yun ah" -ako
"Narinig mo naman pala. Edi gawin mo na" - Ken
"Ang sama mo talaga!" -ako
Nagwalkout na naman ako at hinabol nya ko.
Hanggang sa makarating na kami sa bahay.
Ano ba tong nararamdaman ko?
Nagwalkout ba ko dahil naiinis na ko?
O dahil sasabog na ko sa sobrang kilig?
Tapos na po ang chapter 7. ^_^
Vote. Comment. Share.
YOU ARE READING
Kathniel--- WHY ME???
RomanceIsang commoner na matagal nang may gusto sa isang perfect guy (good-looking, genius, gentleman, sweet, responsible) Di nya inaasahan na sya ang pipiliin ni guy kahit na di sya ganun kaperfect kumpara sa ibang girls na dumaan sa buhay ni guy.