How about that *ON HOLD*

No good

*Lang als excuses*

"Kunnen jullie soms allemaal niet normaal rijden!" Na een rit met Alec op de motor leek Max opeens geen wegpiraat meer. Eerder een oud vrouwtje. "Stel je niet aan." "Hmp." Ik draai me om en klop bij Noël op de deur. "Bedankt voor het rijden maar je kunt nu wel weg gaan." "Zoals je wilt prinses." Ik trek mijn mond open om wat terug te zeggen maar het enige dat ik zie is het stof dat was opgestoven toen hij weg ging. "KOM TOCH ONDER EEN BUS!" Gil ik nog achter de motor aan terwijl Noël mij al naar binnen trekt. "Ik kreeg je belletje. Alleen ik verstond het niet omdat je steeds bleef gillen." "Heb je ooit gezien hoe je broer en zijn vrienden rijden? Ik ben meerdere keren bijna dood gegaan." Noël begint te lachen. Ik vertel haar dat mijn ouders weg zijn en vraag haar of ze bij mij komt slapen. "Sure thing." Ze grijpt snel haar spullen bij elkaar. Ik loop naar de woonkamer. Daar zit de moeder van Noël en Max de krant te lezen. "Goedendag mevrouw Cass." "Ahh jij bent vast Luna Russel. De moedige new girl die het aan durft mijn zoon ski les te geven. Oh en noem me alsjeblieft Victoria. Bij mevrouw Cass voel ik me zo oud."Ik glimlach. "Nou als ik het mag zeggen maakt uw zoon veel vooruitgang Victoria. Hij is nog half zo slecht niet." Ze glimlacht. "Loen zullen we gaan. Oh je hebt mijn moeder gevonden. Doei mam." ze geeft haar moeder een kus op haar wang. "Noël het is een nacht waar heb je in godsnaam twee tassen voor nodig." Vraag ik terwijl ik een tas over pak. "Morgen moet ik vanuit jou naar een belangrijk evenement dus je zult me moeten helpen met de voorbereidingen." Ik gooi de tas over mijn schouder en loop richting de deur. "Het was leuk u te ontmoeten Victoria." "Eens gelijks kind. Doen jullie wel voorzichtig op de weg?" "Ja mam." Wacht wat? Ik bedacht me opeens dat ik niet weet hoe we bij mij thuis gaan komen. Ik loop achter Noël aan de garage in. Daar staat een oude auto. Noël ziet mijn vragende blik."Hij is van mijn vader." Die weg is gelopen, denk ik er achteraan. "Maar dat trieste verhaal heeft Max al verteld of niet? Ach mijn moeder vind het ding zo lelijk dat ik hem mag gebruiken omdat Max zijn motor heeft." "Huh maar jij hebt toch nog helemaal geen rijbewijs?" "Als je de naam Cass draagt maakt het niet zoveel meer uit." Ik besluit niet door te vragen maar raar vind ik het wel. Haar moeder is een beroemde schrijfster, maar niet zo beroemd dat ze privileges zou kunnen krijgen. We stappen de auto in en Noël rijdt weg. Als we midden op de hoofdweg zitten plugt ze haar telefoon aan de speakers. "Heeft Max er in gezet voor mijn verjaardag. Dit rot ding heeft niet eens een radio." Ze geeft de telefoon aan mij en ik begin door haar playlist te scrollen. Ik zet een nummer op dat ik niet ken. No good van Kaleo. Noël draait het volume omhoog en trapt het gaspedaal in. "Nee niet jij ook al!" Schreeuw ik terwijl ik me vast grijp aan de stoel. Noël lacht en mindert vaart. "Je bent wel een echte angsthaas." "Het ligt niet aan mij dat jullie allemaal een doodswens hebben." Ik merk dat Noël omrijdt maar ik zeg er niks van, het is wel gezellig. Spontaan komt er een glimlach op mijn gezicht en ik begin (voor zover het kan) mee te dansen op de muziek. 

"Wat heb je morgen eigenlijk wat zo belangrijk is?" vraag ik Noël. We zijn bij mij thuis en ik ben bezig met eten en drinken te pakken. "Mijn moeder haar nieuwe boek is een groot succes en haar uitgever geeft een groot feest ter eren van haar." Ze rolt met haar ogen. "Saai gedoe. Een beetje mooi zijn en de hele tijd met mensen praten. Maar het is belangrijk voor mam dus Max en ik gaan altijd mee." "Lijkt me anders best leuk, leuker als met je broers vechten over een afstandsbediening terwijl je zus schreeuwt dat ze naar een of andere reality show wil kijken." Noël lacht. "Denk je dat ik daar geen last van heb? De vriendengroep van Max woont zo ongeveer bij ons of bij Alec thuis." Ze pakt de kom met chips van me over en loopt naar de woonkamer. "Wat doen je ouders eigenlijk voor werk?" "Mijn vader is mede-eigenaar van Thomas en Russel, een bedrijf wat dingen doet met olie ofzo. En mijn moeder geeft muziek les op scholen." Ik plof op de bank en pak mijn telefoon. Ik heb een appje van pap. Hey lieverd, Devon heeft zijn keuze nog altijd niet gemaakt. Hoe is het daar? Papa.  Ik stuur een app terug. Hey Pap, hoe vaak moet ik nog zeggen dat Devon geen keuzes kan maken? Hier is alles goed Noël is bij ons. Hoe laat zijn jullie terug?  Ik leg mijn telefoon weg en zet Netflix op. "Jullie lijken we een perfecte familie." Noël kijkt naar onze foto's. "Ach in elk land heb je in het begin alleen elkaar dus dan moet je wel." Ik haal mijn schouders op en vraag haar welke film ze wil kijken. Na een kwartier van twijfelen zet Noël een film op die ik niet ken. We kijken de film in stilte. Noël is op haar telefoon bezig. "Hey Loen?" "Hmm?" "Waarom ga je morgen niet mee?" Ik kijk haar raar aan. "Omdat het niet mijn moeder is." Ik begin te lachen. "Nee ik meen het. Max gaat met Rachel en ik heb nog niemand. Je hebt toch wel kleding voor zoiets. Ach wat maakt het uit ik heb toch 6 setjes mee." Noël begint enthousiast te klappen en springt op van haar stoel. Tegen de tijd dat ze is uitgepraat over hoeveel leuker het is met zen tweeën kan ik geen nee meer zeggen. "Het begint morgen om 13.00 uur." Ik zucht maar ik heb wel een glimlach op mijn gezicht. Het is al laat dus we beslissen om naar boven te gaan. Laten we hopen dat ik niet weer die nachtmerrie krijg. Net als we de trap op lopen gaat de deur open. "Izzy laat Devon met rust." Pap loopt achter de groep aan en hij ziet eruit alsof hij doodop is. "Maar pap het was zooo schattig." Mattia ligt op de grond van het lachen. Ik kuch zodat ik de aandacht krijg. "Mam pap dit is Noël Cass." "Goedenavond." Ze glimlacht. "Uw huis is prachtig. Ik hoop alleen wel dat u voor morgen geen familie activiteit in gedachten hebt. Ik zou Luna graag meenemen naar een feest ter eren van mijn moeders nieuwe boek. Geen zorgen het is heel formeel. Het begint om 13.00 uur en eindigt om 18.00 uur. Ze zal voor het avond eten terug zijn." Ze glimlacht nog steeds. Mijn moeder knippert met haar ogen en kijkt naar mijn vader. Die al net zo overdonderd lijkt. "Ja dat is prima." Noël laat een zacht gilletje los en trekt mij mee naar boven. Ik kan nog snel een dank je roepen. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Okeee dit is lang geleden. Misschien heb je de titel al gelezen ik zet dit boek on hold. Voor school ben ik ook bezig met een boek (wat als ik het goed vind ook op wattpad komt) Hera. Het is gewoon te veel om dan dit verhaal dan ook lopend te houden dus voor nu is dit de laatste update. Tot snel!! Ciao xx Juultje27