I Am His Number #1

Hoofdstuk 1. Flashback.

Flashback Emily Warrison

Wanneer de bel gaat, ren ik snel naar het lokaal toe. We hebben dit uur tijdens Engels een toets en ik wil achterin zitten. Ik hoop dat Gwyneth al plekken geclaimd heeft. Gwyneth is mijn beste vriendin, al sinds de basisschool. We waren onafscheidelijk en nu nog steeds. Ik heb een heel lief vriendje, Alec. Ik weet het niet, maar de laatste tijd doet hij best raar en we spreken ook niet meer zo vaak af. Ik vraag wel of hij na school wil afspreken.

Als ik in het lokaal zit, zie ik achterin alleen de tas van Gwyneth liggen, maar zelf is ze er niet. Dat is niks voor haar, ze is altijd op tijd. Als ik mijn woordenboek uit mijn tas wil pakken, merk ik dat die er niet in zit. Lekker dus...

Ik steek mijn hand op en vraag aan mevrouw Rooseberg of ik mijn woordenboek uit mijn kluis mag halen. Ze knikt maar zegt: ''Wel snel, want het is een lange toets''. Ik pak mijn kluissleutel en vlieg de deur uit. Ik loop langs de wc's, maar stop als ik een raar geluid hoor. Het klinkt als mensen die aan het zoenen zijn. Ik haal mijn schouders op en loop door. Tja dat gebeurt wel vaker. Wanneer ik terugloop en mijn woordenboek gehaald heb, hoor ik een bekende stem:

''Jij  zoent echt veel beter dan die crimineel''. Die stem herken ik uit duizenden.... Ik stamp met grote snelheid de wc's in, en grom: ''ALEC MIQUEL MÉNDEZ!!!!! 'Het beeld wat ik daarna zie krijg ik helaas niet meer weg... Voor mijn ogen staan Gwyneth en Alec hevig te zoenen. Als ze mij zien stoppen ze gelijk. Alec kijkt me aan en zegt: ''Het is niet wat het lijkt Emily''. ''Dat zeggen ze allemaal ja'' zeg ik sarcastisch. Ik priem met mijn vinger in de lucht naar Gwyneth : ''Jij, vieze slet. Al vanaf de basisschool waren we vriendinnen''. ''Welke vriendin zoent nou met de vriend van je beste vriendin?''. ''Sorry hoor maar dan ben je echt super dom en gewoon niet te vertrouwen''. ''Wij zijn geen vrienden meer en Alec jij loopt maar naar de maan en neem haar dan gelijk mee wil je'' zo eindig ik mijn gesprek. Zodra wegloop uit de wc's hoor ik niks. Oké niemand die mij achterna komt om sorry t zeggen ofzo. Echt ongelooflijk dit.

Ik loop in snel tempo naar de klas toe en pak mijn tas. Iedereen kijkt me aan alsof ik geschift ben. Ik loop weg en laat iedereen verbijsterd achter. Ik loop naar de motor stalling en laat mezelf op de grond tegen mijn zwarte Suzuki gsr zakken. Ik barst in tranen uit. Ho heeft dit ooit kunnen gebeuren? Ik vertrouwde ze allebei... Ik sta op en start mijn motor. Ik rijd naar huis en sluit mezelf op in mijn kamer.

Einde flashback

Ik ga verhuizen naar New York voor het werk van mijn stiefvader. Ohja en ik ben geadopteerd. Mijn echte vader was een crimineel en hij zit nu in de gevangenis. Mijn moeder heeft ons al lang geleden verlaten toen ze achter de ware aard van mijn vader kwam. Daarom noemde Alec mij dus crimineel. Sommige mensen op school zeiden het ook, maar niet als ik in de buurt kwam.

Ik was de badgirl.

Geschreven door IAmAShadowhunter02 (Thessa).