P.O.V Emily
Ik ga met mijn moeder New York verkennen, ik heb er zo'n zin in!!!. Ik heb altijd al een keer naar New York gewild, en nu woon ik er☺.
Ik loop achter mijn moeder aan naar onze Aston Martin db10.
Mijn ouders zijn echt rijk. Als we in New York City zijn aangekomen, parkeert mijn moeder de auto in de parkeergarage. Als we uitstappen kijkt iedereen ons aan, wat ik best genant vind. We lopen naar de winkels toe en gelijk zie ik al een paar leuke winkels, Berschka, H&M en nog een paar. Ik loop met mijn moeder naar binnen toe. Gelijk zie ik een paar leuke T-shirts en shorts liggen. Mijn moeder pakt een jurkje en houdt hem voor me: ''Vind je dit niet iets?''. ''Hij ziet er echt super cool uit'! zeg ik. Ik pak nog een paar shorts en shirtjes en loop naar de paskamers toe.
Als eerste trek ik het witte jurkje aan die mijn moeder gepakt heeft. Als ik het hokje uit stap, kijkt ze me met waterige ogen aan. ''Wat wordt mijn meisje toch snel groot'' en ze geeft me een knuffel. Af en toe voelt dat echt fijn.
Als ik alle andere kledingstukken gepast heb en beslist heb welke ik neem, loop ik met mijn moeder naar de kassa. Ze pakt haar creditcard en fluistert: ''Niks zeggen tegen papa, deze krijg je van mij''. Ik glimlach naar haar. Dit vind ik af en toe best grappig net zoals mijn vader vroeger altijd zei: ''Dan hebben we een geheimpje hé?''. Als ze betaald heeft lopen we de winkel uit.
Na nog een paar winkels in geweest te zijn, zoeken we een restaurantje op om te gaan avondeten. Mijn moeder heeft ook nog een jurkje gekocht, en een paar T-shirts. Als we een gezellig restaurantje zien, laat ik me snel op een van de stoelen van het terras ploffen. De tassen zet ik naast me neer. Mijn moeder pakt de kaart en vraagt welk gerecht ik wil. ''Doe maar de Canelloni met kip''. ps. ik hou echt van Italiaanse gerechten. Canelloni zijn een soort van buisjes van pasta achtig spul, en daarin doe je gehakt met saus of iets anders.
Als we ons eten op hebben, lopen we naar garage toe. Ik hoor wat geschreeuw van de kant waar onze auto staat afkomen. Als we dichterbij komen, zie ik dat het een niet normaal knappe jongen is en een meisje die ruzie hebben. Ze staan 2 plaatsen naast onze auto. Waarschijnlijk zijn de ouders van die jongen niet arm, de auto is namelijk een dikke Mercedes. Ongeveer 2 meter van de auto af, zie ik dat de jongen boos wegloopt, onze kant op. Hij botst tegen me op, waardoor alle tassen die ik vast heb op de grond vallen. Ik kijk hem boos aan en zeg: ''Kijk eens even uit sukkel''. Hij kijkt mij net zo boos aan en staat op, loopt weg en laat mij achter met alle tassen die op de grond zijn gevallen. Het meisje rent hem achteraan en roept: ''James please loop niet weg''. ''James'' begint nu al harder te lopen. De stem van het meisje irriteert me nu al...
Als ik alle tassen samen met mijn moeder heb gepakt, doe ik de achterbak van de auto open en leg ze er in. Mijn moeder kijkt me vragend aan: ''Emily, wil jij misschien naar huis rijden?''. Ja mensen, ik heb mijn rijbewijs al. Misschien een beetje vroeg, maarja mijn ouders hebben connecties. Ik stap in en start de auto. Als we de garage uit rijden, zie ik James aan de andere kant van de straat lopen. Van het meisje is niks meer te bekennen.
Als we thuis zijn parkeer ik de auto in de garage. Mijn moeder knikt goedkeurend. Ik heb mijn rijbewijs binnen 4 maanden gehaald, dat is ruim 3x zo snel als normale kinderen. Ik pak de tassen uit de achterbak en loop ermee naar mijn kamer. Ik besluit om mijn kleding maar gelijk in mijn inloopkast te hangen. Nog één week en dan moet ik naar mijn nieuwe school...
Ondertussen is het al 23:00, dus ik zeg mijn ouders welterusten en ik stap mijn bed in.
Heyy mensen,
Hoe vonden jullie dit hoofdstuk? Nog tips/ ideeën?
Goodnight btw♥
Geschreven door: IAmAShadowhunter02 ( *Thessa*)
JE LEEST
I Am His Number #1
RomanceEmilly Collins, een 16 jarig meisje is verhuist naar New York voor het werk van haar pleegvader. Op haar vorige school was ze de badgirl, ze heeft de looks, ze is zichzelf, en negeert alle hopeloze jongens die achter haar aan zwijmelen. Er is all...