HATIRLATMA:
Bana korkunç bir biçimde gözlerini hiç kıpırdatmadan bakmıştı. Sanırım altıma yapıcaktım korkudan. Bakışları bile insanı korkutuyordu. Önüne dönsün diye çantamdan kitaplarımı çıkarttım ve sıraya koyup önüme döndüm.
6. BÖLÜM:
çantamdan kitaplarimi çikartip önume döndum. Biran önce İngilizce öğretmeni sinifa gelsinde şu korkunç ve saçma şey bi an önce bitsin diye dua ettim.Tanrinin sevdigi kuluymuşum o sirada öğretmen sinifa girdi. Masasina doğru ilerlerken ;
-Good morning. Dedi.
-Good mornin teacher .
Dedik butun sinif. Kotu çocuk (James yani yanimdaki mal) hiç dudaklarini kipirdatmamişti. Çaktirmadan James'a bakmaya çalişiyodum. Yada ben öyle saniyordum bildiğin çocuğun içine düşmüştüm. Fakat o bana dönup bakmiyodu. Öğretmen sozlu yapicam dedi . Butun sinif Offlayip Pufarken ben öğretmen beni kaldirmasin diye neredeyse hatim indirecektim. Ögretmen birini kaldirmak icin butun sinifi gözleriyle süzdü ve beni işaret etti. Ahh Tanrim! bugun lanetlenmiş gibi hissediyorum.
-Ben mi? Dedim. Öğretmen;
Ö: -Hayir yanindaki. Dedi.
Derin bir ohh çektim. Öğretmen James'i yanina çağırmasina rağmen gitmiyodu.Tepki bile vermiyodu. Sen ne garip bi çocuksun böyle demek istedim ama diyemedim. Çok garip ve değişik bi çocuktu. Onu izleyip ona dokunmak istiyordum. Bu yuzden onun sirada duran kalemini bilerek yere düşurup eğilip aldim siranin altindan kafami kaldirdiğimda testereyle kafami koparticakmiş gibi bakiyodu. Korkarak kalemi eline verdim. Buda ne böyle? sanki elime buz değmiş gibiydi. Çok soğuktu. Halada çok kotu bakiyordu. Konuşmak için bahane bulup;
-Ne bakiyorsun ? Dedim.
-Şu an yanimda oturan salak bi kizin kalemimi özellikle düşürdüğü için ona bakiş atmamdan daha doğal bişey yok. Dedi.
Kalemini özellikle düşürdüğumu nerden biliyordu.
-Kalemini özellikle duşürmedim tamam mi? Dedim.
Bana yine o garip bakişini atip önune döndu. "Ahh tanrim bu çocuk tam pataklamalık" diye geçirdim içimden .
Diğer dersler boyunca bi olay olmadi. Ama aklim hala vücudunun buz gibi olmasindaydi.
