Viran [TAMAMLANDI]

Bölüm.24

Alper ve Sümeyye olayının üzerinden sadece iki gün geçmişti Sümeyye ortalarda ruh gibi dolaşıyordu Viran da öğrendiğim kadar Alper de en az onun gibiydi biz bu durumda iken haliyle düğün de ertelenmişti çünkü şuan kimsenin düğün düşündüğü falan yoktu.

Kapımın çalması ile gidip hemen açtım karşımda hiç tahmin etmediğim biri duruyordu sanki kırk yıldır görüşmüyor gibiydik ama öyle değildi işte iki gündür kimse ile tek kelime konuşmayan şuan kapıdaydı. .!

- Ara Viranı Alperi de alsın gelsin konuşmamız lazım.

Deyip koltuğa oturdu bundan başkada birşey dememişti. Hemen telefonu alıp Virana mesaj attım çünkü şuan onunla konuşup belki de Sümeyye'nin benimle konuşma isteğini erteleyebilirdim halbuki o buz gibiydi ve hiç konuşmak istediğini düşünmüyordum.

- Sümeyye bari benimle konuş ben senin düşmanın değilim aslında kimse senin düşmanın değil. .!

Diye sesli bir şekilde konuşmuştum bana öyle bir bakışı vardı ki sen benim dostum isen zaten bu soruyu sormazdın gibi ama ben sormak istiyordum konuşursa rahatlayacığını biliyordum en azından onlar gelmeden içindeki zehri kussa Alper'le daha iyi kararlar alırdı bunu biliyordum.

- Bak kardeşim benim içim yangın yeri ben onu terk etmedim o an durdum sadece ama o gitti belki de korktu git diyeceğimden ama ben bu iki günde çok düşündüm o benim Allah katında kocam eğer bitti ise beni boşasın en azından oda rahatlar belki o kadın her kimse bize bulaşmaktan vazgeçer.

Dedi en sonunda daha sonra hiç birşey demedi bende bundan korkuyordum Alper den onu boşamasını isterse ne olacak tahmin bile edemiyordum ev savaş alanına dönmese iyiydi bari..

*****----Sümeyye----****

Aklım başka kalbim başka bir alemde geziyordu şuan onu deli gibi seviyordu hem kalbim hem aklım hem ruhum ama korkuyordum bugün bunu yapan insan yarın neler yapar diye düşünmekten uyuyamıyor beynimi istila eden sorularla savaşmaya çalışıyordum her seferinde yenilgiye uğramak beni deli ediyordu ben sadece sevmiştim aşkıma sahip çıkmış onu Allah katında kendime eş bilmiştim şimdi neden bu olanlar benim başıma geliyordu her seferinde bir sorun çıkması sabrımı güçlendiriyordu evet ama bedeni mi yoruyordu güçsüz olmak bu muydu bilmiyorum ama özlemek tam ciğerimi kavuruyordu bunu biliyordum.

Kapının çalması ile Fatıma açmaya gitmişti onlar gelmişti ama ben görmeye hazır değildim bile isteye mi odaya gelmiyorlar bilmiyordum ama sanki bin oda varmış gibi hala gelmemişlerdi en son Fatıma'nın sinir dolu sesi ilişti kulaklarıma

- Neler oluyor burada

Merak etmemiştim çünkü içimi yiyip bitiren başka bir duygu vardı şuan 'Özlem' bir anda odanın kapısı açılınca ilk başta herşeyi yapan kadın belirmişti sonra onun kolunu tutan gözlerinin altı mosmor bir Alper ve hemen arkasında Viran ve Fatıma ..

- Bana ne olduğunu biriniz açıklayacak mı?

Dedim sanki çıkmamaya yemin etmiş cılız sesimle öfkeden şuan gözüm dönüyordu ama tabii ki birşey yapmayacaktım ben aciz bir kulum en fazla ne yapabilirdim ki...

- Ben ... ben Açelya

Kekelemiş miydi o kadın yoksa şuan ben mi yanlış anlıyordum devam et der gibi sadece bakmaya devam ettim onunla konuşmaya niyetim yoktu.

- Ben Alperi uzun yıllardır seviyorum bir zamanlar onların şirketinde sekreterlik yapmıştım beni tanıması gerekiyordu aslında ama tanımamıştı ve bu işime gelmişti ikinci planımı devreye koymuştum ama becerdim sizi ayırdım. .

Öyle güçlü bir kahkaha atmıştı ki ve devamında anlattığı şeyler kanımı donduruyordu o an onun yüzüne en güzel osmanlı tokadını geçirmiştim benim sabrım da bu kadardı Alper onu kolundan yakaladığı gibi dışarı atmış yanında çalışan adamlardan biri almıştı polise ne ara götürürlerdi bilmiyorum şuan bunu düşünmek bile saçmaydı Alper tam yanıma gelmişti onunla konuşmak istemiyordum onunla konuşmak için can atıyordum benimde devrelerim yanmıştı şuan sinirimi çıkaracak birşey arıyordum ama Alper'in kükremesi ile dondum kaldım

- Sümeyye hariç siz ikiniz dışarı ...

Korkmuş muydum evet bana dokunup hırpalar mıydı hayır işte bu yüzden ona güveniyordum bana zarar vermezdi içindeki zehiri döker ama zarar vermezdi

- Görmüyor musun Sümeyye. .!

Bazı kızlar gibi biri bana bağırdığında ağlamazdım sadece kırılırdım ama onunda halini görüyordum üstünde ki siyah tişörtü altında ki siyah pantolonu dağılmış saçları göz altında ki morlukları ile baya zor iki gün geçirdiği belliydi ama ben de bu iki günde zor şeyler geçirmiştim kimine göre sadece iki gün olacak şey bana hatta bize asır gibi gelmiş olmalıydı ama konuşmayacaktım içindeki ateşi kendi dışa vuracaktı zaten..

- Ne haldeyim seni ne kadar seviyorum yada bu acılar için yorulduğumu görmüyor musun? ?

Elbet görüyordum beni ne kadar sevdiğini zaten biliyordum benim onu ne kadar sevdiğimi onunda bilmesi gerekiyordu ama ben birşey demeyecektim son ana kadar bekleyecektim.

- Ya at şu inadını yada bitirelim ben seni çok seviyorum Sümeyye sensiz bir hayat düşünmek istemiyorum sensiz olmak istemiyorum evet o gün gittim çünkü korktum bitti dersin diye korktum Alper git dersin diye korktum en çok neyden korktum biliyor musun beni sevmemiş olmandan korktum ....!

İşte o an anladım ki bu adam benim herşeyimdi bu adam benim can yongamdı hiç bitmesini istemeyecek şekilde ona sarıldım artık ne olursa olsun bu hikaye mutlu devam edecekti...

*****-----Viran----*****

Fatıma onların barıştığını görünce rahatlamıştı benden yine çekiniyordu ama eskisi gibi değil onu kollarımın arasına alınca nasıl heyecanlandığını biliyordum bu beni çok mutlu ediyordu çünkü o her zaman bana ait ve bana saklamıştı aşkını kimsenin bilmediği bir şekilde ruhumuz bağlanmıştı yıllar önce

- Barıştılar işte

Dedi o en sevdiğim ses tonu ile hem gülümsüyor hemde çocuk gibi oluyordu ona artık güzel günler gösterip ağlatmayacaktım hep beraber gülüp herşeyi geride bırakacaktık biraz daha kendime çekip şu sözleri söyledim ona şok içinde kalacağını mutluluktan ağlayacağını bilmeden

- Biz çok olaylar yaşadık Fatıma'm. Kâh güldük kâh ağladık ama şu kalbimi meyve bahçesine çevirmen bile ruhumu aydınlatıyor her seferinde. Gözlerine bakınca elini tutunca işte diyorum gerçek aşk bu hiç bilmediğin diyarları gezmek gibi. Allah huzurunda semaya ellerini açıp 'Amin' demek gibi ...

  Fatıma'm ay yüzlüm sen benim 'Şükür' sebebimsin her kabul olan duamın 'Amin' diye çıkan inleyişisin. ..

   Sen benim işte sen benim 'Ahirimsin'

°●°□•■■•■•■•■

Birde duygusal bir bölüm yazalım dedim umarım beğenirsiniz kısa biliyorum ama en azından çok bekletilmiş bir bölüm değil :)

Yeni kitabım yayında bu arada :)) yorumlarınızı bekliyorum

Allaha emanet olun sevgi ve saygılarımla. ..