Viran [TAMAMLANDI]

Bölüm.22

Şuan ne mi yapıyorduk? Kına gecesi alışverişi evet evet yanlış duymadınız. Nişan olmadan kına gecesi yapılması karar verilen bir çift hayır artık iki çift ..

1.hafta önce

Sümeyye karşısındaki herkese şok içerisinde bakıyordu nerdeyse ağzı açık duruyor diyebilirdim. Herkes de gözlerini gezdirirken Alper'e bakmamaya özen gösteriyordu gözleri odanın içinde tur atarken gözleri yada kafası yerinden çıkacak diye düşünmedim değil. Viranın hafif öksürmesiyle Sümeyye'yi de alıp mutfağa geçtim orda durmamız doğru değildi biri babam biri amcam olsada şuan içerde ciddi bir mesele vardı.

Sümeyye'yi direk mutfak masasında ki bir sandalyeye oturtmuş vereceği tepkiyi öğrenmek için bekliyordum çünkü hala kafasında birşeyler tartıyordu ben olsaydım o heyecandan bayılmıştım kesin..

Ve bingo. ..!

- Şuan içerde kimse yok Alper bizim eve gelmedi Allahın emri diye birşey duymadım hatta şuan uykudayım değil mi Fatıma uykudayım..

Ağzımdan hafif bir kıkırtı kaçması ile rüyada olmadığını anlamıştı içerde erkekler olmasaydı kahkaha bile atabilirdim düşününüz ki bir elini çenesine koymuş bir eliylede kendine çimdik atıp uyandırmaya çalışan ve acı duysada hala uyuyor sanan şahıs Sümeyye ..

Şoktan çıktıktan sonra ilk yaptığı şey kadar ikinciside saçmaydı. Mutfak kapısına gitmiş kapıdan içeriyi dinliyor olmasıydı biri açsa kapıyı direk yeri boylayacaktı haberi yoktu arkadaşımın. Ben mi ne yapıyordum ?? Ben şuan onun akıl edemediği kahveleri hazırlıyordum içeriden birşey bile isteseler benim arkadaşım eminim ki o heyecandan eline yüzüne bulaştırırdı.

Herkes içeri de iken biz beklemek ile meşguldük.Viran bana nasıl böyle birşeyden bahsetmemişti aklım almıyordu. Sümeyye içeriyi duymak için ayrı bir çaba sarf ediyordu şuan onun ruh halini anlamaya çalışıyordum çünkü hiç birşeyden haberimiz yokken böyle birşey olmuştu. Hele ki birde Cahit amcanın daha oğlu içeri girmeden Allahın emri diye başlayıp kız isteme merasimi kapıda ki çifti ve beni dumura uğratmıştı diğer herkesin bundan haberi var gibiydi çünkü.

Ayşe Sultan'ın kapıyı açması ile Sümeyye yeri boylamıştı. Ayşe teyze Sümeyye'ye öyle üzgün bakıyordu ki neden böyle mutsuz baktığını o an öğrenmek istemiyordum yoksa babası vermemiş miydi onu bu Sümeyye için büyük bir yıkım olurdu. Taşan kahve ile bir kaç saniye gözlerimi onlardan ayırdım kahvenin altını kapatıp tekrar oraya doğru döndüm. Sümeyye'ye bakmak istemiyordum şuan ona baksam ben ondan daha güçsüz olurdum bunu biliyordum.

- İçeriye geçin sizi bekliyorlar üstünüze çeki düzen verin.

Bu soğukluk ile bakışlarımız kesişti Sümeyye ile bana öyle bir bakıyordu ki içimdeki yıkımları gör der gibi ama şuan ne olduğunu bilmiyorduk sadece Ayşe teyzenin mutsuzluğu bizi bu hale getirmişti. Birşey demeden elinden tutup ayağı kaldırdım normal bir zaman olsa şuan bu haline ikimizde gülüyor olurduk ama şuan öyle bir durum değildi.

Yavaş adımlarla içeri doğru adımladık hiç kimseye bakmamaya özen gösteriyordum tek bir kişi hariç Virana doğru bakmaya çalışıyordum ama o benden başka her yere bakıyordu özellikle de gözlerini kaçırıyordu benden. Sümeyye ise ayakta zor duruyor bir haldeydi şu hayatta onun tek nefret ettiği birşey varsa da oda şuan oluyordu "Belirsizlik"..!

Cahit amcanın boğazını temizlemesi ile düşüncelerimden uzaklaşmaya çalıştım.

- Öncelikle bizde böyle birşey olsun istemezdik ama benim bu aklı başında olmayan evlatlarım beni artık deli edecek seviyeye getirip dedikleri konuyu kabul etmemi sağlamışlardı.