Unrequited

III

Run

"Rasheya." Lumihis ako ng tingin ng nakita ko siyang nakasunod sa akin.

"Rash." Ni hindi ko man lang siya tinitingnan.

"Audrey." Napahinto ako sa paglalakad nung sinabi niya ang second name ko.

Ang pangalan na iyon ang tanging nagsisilbing alaala ko kay Mama, remembering something in the past surely does affect me that much.

Nagpatuloy nalang ulit ako sa paglalakad, pumasok ako sa CR para hilamusan ang mukha ko. To conceal the pain? the tears? or the sadness?

Taas noo akong lumabas at nasilayan siyang nakasandal sa pader at nakahalukipkip habang inaantay ako.

Tumayo siya ng maayos at lumapit sa akin, saka inakbayan ako. "Your cold treatment doesn't affect on me."

Shit, Heart napakataksil mo.

"This is not a cold treatment, Aiken." Kahit na gustong gusto ko siyang ipagtabuyan ay di ko magawa.

There's a part of me that's going to miss him anyway.

"Are you planning to get awa-." Pinutol ko siya.

"Definitely!" Kumalabog ng malakas ang aking puso, na nakapagpasakit sa aking kalooban.

Ilang linggo ka lang naman nasanay na nanjan siya, Rash. Kaya mo pang kumawala sa nararamdaman mo sakanya. Kaya ko to.

2 months have passed! 2 months! 2 fucking months! Walang paramdam, nakaya niya akong tiisin na ganon ganon na lang? Well, my life went well. Wala nang nanghahamon, natahimik kumbaga. Patuloy nadin na tumaas ang grades ko, kung dati ay tres ang nakukuha ko ngayon ay uno na. Aiming for Magna Cumlaude.

Hindi ko din siya nakakasalubong sa school, hindi na kaya siya nag-aral? O baka naman umiiwas siya?

Ang mga araw na wala siya ay mahirap, I'm torn in between. I want him again, and again.

Pumasok ako ng naka-black off shoulder dress. Kinulot ko ang mga dulo ng buhok ko, bakit nga ba ako nagpapaganda? Ngayon na ang pangatlong buwan ng wala naming pansinan, naaalala ko parin iyon pero para sakanya ay wala nalang 'yon dahil may bago na siyang iba.

"Rasheya." Lumingon ako kung sino ang nagtawag sa akin.

"Yes Ma'am?" Agaran akong lumapit sa kanya.

"Free ka today?" She asked.

"After lunch lang po." Sagot ko naman.

"I wanna talk to you about something, wait for me in the offiice." Ngumiti siya at umalis.

Iniisip ko kung ano ang gustong pag-usapan ni Ma'am Cristina mamaya, baka siguro kailangan ko ng lumipat ng school? Or baka umabot sa kanya ang gulong dinulot ko nung mga nakaraan na buwan?

Ni di ko man naisipang kumain ng lunch kaya dumiretso agad ako sa office umupo ako sa isang bakanteng upuan nito sa labas maya maya ay umupo si Jigger sa tabi ko.

"Hi Classmate!" Bati nito.

"Uy? Kumain kana?" Tumango naman siya at ngumiti. Kaklase ko siya sa isang subject at mabait naman siya at matulungin.

"Ikaw ba? Mukhang hindi pa ah? May hinihintay kaba?" Tanong nito.

"Ay oo e, gusto kasi akong kausapin ni Ma'am Cristina." Ngumisi ito.

"Baka gusto niyang ikaw ang humabol sa Student Council?" Tinawanan ko lang siya.

"Impossible naman yata iyang sinasabi mo." Sumeryoso ang pagmumukha niya.