Vampire Blood 2: Unexpected Love Story

VB2: Indisposed (Part 1.2)

Jane's P. O. V::

Nagising nalang ako ng makarinig ako ng may nag-uusap.

"kawawa naman ang dalagang ito"

"siguradong masasaktan siya kapag nalaman niya ang katotohanan"

"nandito kayo para mag-ayos at mag-asikaso sa isa sa mga importanteng bisita ni Raiven-sama hindi magdaldalan" narinig kung sabi ng isang lalaki may malalim itong boses at buong buo. Dahan dahan ko ng inimulat ang aking mga mata.

At kaagad na bumungad sa akin ang napakagandang kesami agad akong napaupo at inilibot ng tingin ang buong silid.

"Nasan ako?? Anong ginagawa ko dito?? Anong ginawa niyo sakin?? " sunod sunod kung pagtatanong .

"Miss Jane. I'm Edward the butler to the Walker's family don't worry we didn't do anything bad to you " wika pa ng lalaking nagngangalang Edward tsaka ano daw butler??!! Holly sh*t gaano ba kayaman ang lalaking yon.

Char lang ha nosebleed ako don ah grabe lahat ba ng kakilala ng Raiven na yon eh inglesero/ inglesera?? Di siguro ako makakatagal kapag ganoon.

"wag po kayong mag-alala nasa maayos po kayong pangangalaga" wika pa ng isa sa mga babaeng nakasuot pa ng pang maids outfit na pang maid ay gaga lang Jane maids outfit nga eh edi pang maids aber san na ba napunta utak ko. Lol

"good to see your awake "- naagaw ang atensyon namin ng may nagsalita sa may pinto ng malaman ko kung sino si Raiven lang pala. Shems ganito ba talaga siya kagwapo pati simpleng white polo shirt na suot niya ay nangingibabaw pa rin ang kagwapuhan ng lalaking to naka unbutton pa ang tatlong butones nito to complete his look his wearing black jeans.

"Raiven-sama" sabay sabay nilang sabi at nag bow pa. Hala grabe ah..

"you may now go" wika ni Raiven at nagsialisan naman sila. Ilang saglit pa ay kami nalang dalawa ni Raiven okay awkward..

"ahm. Nasan ba ko?? Anong nangyari ??" pagputol ko ng katahimikang namamagitan sa aming dalawa.

"your in my house. " maikli niyang sagot habang lumapit naman siya.

"aahhhh.... Huwat!! Bakit ako nandito?? Kinidnap mo ko no??!!! " pagsisigaw ko habang tinuturo ko siya.

"do you look like you've been kidnapped?? " pagtatanong ni Raiven.

"hindi " sagot ko naman.

"eh bakit nga ako nandito??!! " dagdag ko pa.

"the one you know as your father is not your biological father " napanganga ako sa sinabi niya hindi ako makapaniwala sa narinig ko.

"teka nagbibiro ka ba??!! " pilit kung tumawa sa sinabi pero napatahimik ako ng makita ko na napakaseryoso niya.

"hindi ako nagbibiro Jane" tumigil muna siya sa pagsasalita ako naman hindi ako makapagsalita dahil sa mga naririnig ko nakatingin lang ako sa kanya naghihintay na magsalita sa ulit. Bago siya ulit magsalita nakita ko sa mga mata na para bang nag aalala siya.

"your father was using you for some kind of experiment Jane" wika ni Raiven.

A-Ano daw?? E-experiment?? A-Ako??

Ilang saglit pa ay tumulo na ang luha ko at doon nako nagsimulang umiyak.

" n-nagbibiro ka lang diba?? H-Hindi ako sasaktan ni papa!!! " napahawak ako sa magkabilang braso niya tingnan niya lang ako sa mata ng napakaseryoso. Nagbibiro lang siya diba?? B-Bakit naman yon gagawin ni papa sa akin??

Tulo lang ng tulo ang mga luha ko hindi ko pa rin maintindihan ang mga pinagsasabi niya.

"I'm sorry " nagulat nalang ako ng hindi ko inaasahang bigla nalang akong yakapin ni Raiven.

"R-Raiven?? " i said between my state of crying.

"I'm sorry if only I know" gusto kong tumigil sa kakaiyak pero panay ang pagtulo ng luha ko mas hinigpitan niya pa ang pagkakayakap sa akin and he start to stroke my hair.

"b-bakit ba to nangyayari sa akin?? Alam kung hindi ako sasaktan ni papa b-baka nagkamali ka lang siguro. Kausapin natin siya hindi pwede eh hindi yon magagawa ni papa sa akin"
nakayakap pa rin siya habang iyak lang ako ng iyak sa dibdib niya napahigpit pa ang pagkakapit ko sa polo niya.

Feeling ko gumuho ang aking mundo, ang mundo. Bakit kailangan humantong ang lahat sa ganito??

Nandyan pa naman si papa diba?? Siguro nagbibiro lang siya. Siguro nagkamali lang sila Raiven sa pag-intindi. Tama nagkamali lang sila pero bakit ayaw pa rin tumigil ng luha ko sa kakatulo sinusubukan kung pakalmahin ang sarili ko pero ayaw eh gusto kung sumigaw at ilabas ang poot na aking naramramdaman.

Papa please nasan ka h-hindi mo naman ako sasaktan diba??

Raiven's P. O. V::

I can't just watch while I'm seeing Jane crying in front of me when suddenly my body was moving on it's own i just found myself hugging her and comforting her.

Patuloy lang siya sa pag-iyak it took a while bago siya kumalma at tumahan sa kakaiyak. She feel asleep after crying. She feel asleep in my arms I studied her for awhile and wipe her tears away matapos non pinahiga ko na siya.

Bago pa man ako tuluyang umalis sa tabi niya i took a glance at her I want to see her happy again smiling.

"I will make you smile again" before I left I kiss her in the forehead and said those words.

If only i could make you forget this pain i would but i can't.

Ng makalabas nako I was surprised to see Lorraine leaning in the right side of the door.

"how is she?? " bakas sa mukha niya ang pag-aalala.

"she's asleep for now" i said .

"she's heart broken isn't she. Hindi mo naman siguro kailangang sabihin yon" wika ni Lorraine at humarap sa akin.

"kung hindi ko yon ginawa then what, what do you think is gonna happen is it going to change what just happened to her?? " wika ko.

"b-but" napayuko siya at nakita kong napakuyom siya ng kamay.

"alam kung nag-aalala ka sa kanya pero yon ang tamang desisyon kung sinabi ko ang totoo mas lalo siyang masasaktan at magdurusa we only just want the best for her" pagpapaliwanag ko pa.

"sorry Raiven i was just mad ng marinig ko at ng malaman ko kung gaano nasaksaktan si Jane dahil sa walang kwentang hinayupak na yon. She's been my friend and i don't want to see her like this" wika pa ni Lorraine.

"I know " wika ko.

"why don't you think of a way making her feel a little better " dagdag ko pa.

"yeah your right. Gagawin ko ang lahat to make her feel better and seeing her smile again " - bigla naman lumiwanag ang mukha ni Lorraine dahil sa sinabi ko.

"thanks Raiven una nako ha i need to prepare something special for Jane" masaya nitong sabi. Ang bilis niyang makamove on ah.

*Sigh~~~~

Mukhang nahawa na ata yon sa isang taong kilala ko na siya lang ang makakagawa ng bagay na iyon. Napatingin ako muli sa kwartong kinaroroonan ni Jane.

Matapos non umalis na rin ako.