Bölüm şarkısı: Farid Farjad - Kelebekler de Ağlar
◆◆◆
Unutalı ne çok oluyor kendimi,
Harabe karanlıkta
İnzivaya çekilmiş bedenim, inleyen ruhum ve acı çığlıklarım eşliğinde.
Vahşet'i hatırlıyorum.
Virane Sokak Lambasıyla
Vahşet karanlığa sürükledi beni saç diplerimden
Sokak Lambası kafasını uzatmış
Cılız ışığıyla beni izlerken
Yok olanlara karıştı birden.
Yalnız ben, Karanlık ve Vahşet kaldık o soğuk gecede
Ürpertilerle, çırpınışlarla...
Şimdi yorgunluğumu düşünüyorum
Üzerime abanan Vahşet'i,
Ağlayamayışımı,
Paspal kıyafetlerimin etrafa saçılışını,
Vahşet!
Umutlarımı ateşe süpürdü bir bir
Külleri uçuşuyordu etrafımda sallana sallana.
Bedenim acımıyor yada gözlerim ağlamaktan
Ben küçük bir kadın ve ruhum darmaduman
Delik deşik, yama tutmaz...
Gözlerimde karanlığın gözleri
Mahçup ve çaresiz
Bir şey söylemeye takati kalmamış gibi
Kenara çekildi kafasını eğerek
Yola koyuldum sessiz ve bitkin
Beni izliyordu hala Karanlık
Yalpalaya yalpalaya geçtim önünden
Arkama baktığımdaysa hiçliğe karışmıştı bile.
Dikişsiz acılarımla arşınlıyorum sokakları şimdi
Peşimi bırakmıyor perişanlığım
Sokak Lambası, Karanlık, Vahşet ama BEN?
-Deniz Yalın
