Ölümü koynuna yatırmıştı kadın.
Bir kelebeğin kurumuş kanatlarına sarmıştı ruhunu.
Ve şimdi bu kuru kanatları iki parmağının arasında parçalayıp özgür kılma zamanıydı.
Titreyen ellerinin arasında tuttuğu silahı ölü kelebekler diyarı olmuş sol göğsüne bastırdı.
Ona bahşedilen son bir kaç saniye içinde zihni şüphesiz ölümü çağırıyordu.
Ruhu özgürlüğe açtı.
Bedeni acının her şekline aşıktı.
Yüreği adamına uzaktı.
Ve kulağı sağır eden bir feryat odayı doldurduğunda artık ne açlık vardı onun için ne de mesafeler.
Kadın özgürdü.
eylül yıldırım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebek /Kısa Hikaye
Short Story''kelebeklerin ömrü kadar umutlar.'' -Sevip de Söyleyemediğim'e İthafen