H1

1.3K 49 11
                                    

Lorena opent langzaam haar ogen. Wat is er gebeurd? Haar gedachten slaan op hol, ze kan zich niks herinneren. Naast haar bed zit moeder Isa, ze leest een tijdschrift. 

'Mam? Wat is er gebeurd?'. vraagt Lorena. Isa kijkt op. Ze legt haar tijdschrift opzij en haar ogen lichten op. Ze pakt Lorena's hand.

'Oh meisie, je bent wakker!', roept ze uit. Gelijk komt er een dokter aan. Hij kijkt blij.

'Hoe voel je je?', vraagt hij. Lorena haalt haar schouders op.

'Niet zo goed. Ik heb hoofdpijn en kan me niks herinneren,' antwoord ze. De dokter stelt zich voor als Jonah. Hij meet haar temperatuur en legt een koud washandje op haar voorhoofd.

'Kan ik u even spreken?', vraagt hij aan Isa. Isa knikt. Ze staat nerveus op, drukt een zoen op Lorena's wang en loopt met Johan mee. 

Lorena zucht diep. Whats happend? denkt ze weer. Ze herinnert zich vaag een grote witte auto, met felle koplampen. Die schenen in haar ogen. Zij fietste op het fietspad, maar de auto wilde haar van achteren inhalen terwijl er een andere auto aankwam van voren. Dat is het enige.. 

Jonah komt terug met moeder Isa. Isa kijkt geschrokken. Ze heeft rode ogen. Gehuild? vraagt Lorena zich af. 

'Oh meisje, ik wil je niet kwijt!', huilt Isa. Lorena kijkt verbaasd. Haar hoofd bonst. Ze kan zich nergens op concentreren. Jonah pakt Lorena's pols en verbindt het slangetje met een grote paal met een zak, die vol met rozekleurige vloeistof zit. 

'Wat is dat?', vraagt Lorena. Jonah schudt zijn hoofd.

'Wacht even. Ik pak eerst even de hartslagmeter.' Hij loopt weg.

Even later komt hij terug.

'Dit apparaatje bevestigen we op je borst, aan de linkerkant, Via deze lijnen kunnen wij je hartslag in de gaten houden,' hij wijst op de lijnen op een groot apparaat aan de rechterkant.

'als je hartslag laag word, kunnen we op tijd ingrijpen,' gaat hij verder. Lorena knikt. Ze kijkt toe hoe Jonah een zuster roept die het apparaatje op Lorena's linkerborst plakt. Dan sluit ze het aan op het meetapparaat(=het apparaat aan de rechterkant van haar bed. Met van die lijnen, dat heet in mijn verhaal een meetapparaat)  Isa pakt haar blad weer op, maar legt het na een paar minuten al weer neer. 

'Schat, ik wil dat je weet dat..,' ze slikt even. 'Jonah heeft tegen mij verteld dat je dit ongeluk niet gaat overleven. Maar ik wil ook dat je weet dat ik wat er ook gebeurd, ik van je blijf houden!' Ze wrijft in haar ogen. Lorena knikt weer. Ze voelt haar oogleden zwaar worden, sluit haar ogen en valt in slaap. 

Voor ik doodga {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu