Sessizliğin, sesin den geçip te gittim
Arkama dönüp bakmadım bile.
Başına taç olan o taşa
Gül adına kırgınım gülüm..
Senin için her yaprağı bir fal,
Senle soldu papatyalar
Bilinmez ne fısıltılar ne sırlar
Aktı senle toprağa.
Gittin ya,
Buz bağladı bende
Taş dediğin bu yürek.
Bil ki çözülmez sevdalara.
Mevsimler dondu sanki
Çiçek açmaz meyve vermez ağaç,
Taşlı havuzda yüzen nilüferler
Suda salkım saçak selvi dalları
Şahidim.
Boğazım düğüm düğüm
İçimde senden yana ukdeler.
Aşka sarılan sen
Bir, seni seviyorum demeyen ben,
Şimdi
Bin kez SENİ SEVİYORUM diye
Haykırsam ne çare.
Geç kaldım geç kaldım
Be gülüm..
İsyanım kendime birde sessiz gidişine.
Duy sesimi beni af et
Seni çok sevdim sadece söyleyemedim
Ne yaparsın ben böyle öğrendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YELKEN AÇTIM
PoesieBen, Mahsenem Yazal İzmir/Karşıyaka' da yaşıyorum.Sevdaların unutulduğu.Acıların can alıcısı yanı başımızdan akıp geçerken körebe oynayanlara inat , şair oldum. Hayatın kıyısından köşesinden hepimizden bir parça hikaye tadında. somut şiirlerimle m...
