wrong person/pjm + jsm

ıv

dün olanları hatırladıkça okula gitmeme isteğim daha da kuvvetleniyor,

bana sarılması aklıma geldikçe kalbimin hızlanmasını engelleyemiyorum.

yoongi'ye ihanet etmiş gibi hissederken bir an da neden bu karmaşık duygular altında olduğumu kendi kendime sorguluyorum.

cidden neden aklıma o geldikçe kalbim hızlanıyor ki?

kafama vurup

saçmalama kızım sen yoongi'yi seviyorsun, sil bu düşünceleri aklından.

diye söyleniyorum.

•

okula gittiğimde bütün bakışları üstümde hissediyorum.

neden bana böyle bakıyorlardı ki?

sınıfımın kapısından adımımı attığım an da bir alkış tufanı kopuyor,

kızların bana tiksinen bakışlarını ve tüm bu olanları anlayamıyorum.

neden böyle yapıyorlardı ki?

gözlüklü şirin bir kız yanıma gelip

park jimin'le çıkmak nasıl bir duygu?

diye soruyor ve ağzımdan istemsizce

ne?

diye bir kelime dökülüyor.

olayın şokunu atlatamazken

böyle bir şeyi gerçekten yaptı mı?

diye düşünmeden edemiyorum...