Part 7

143 2 0
                                    

Ik staar naar het schilderij op de muur. Waarom vindt hij mij leuk? Er zijn zoveel betere meisjes op deze wereld. Nila tikt me aan. 'Contact?' vraagt ze. 'Ehm ja.. ik kan het eigenlijk niet geloven', zeg ik zacht. 'Het is echt zo', zegt Louis. Ik kijk hem aan. Hij knikt naar me. 'Halverwege deze week beschreef hij een paar gevoelens en ik zei dat hij verliefd was', zegt Nila. 'Daarna kwam hij naar mij en ik wist gelijk over wie hij het had', vult Louis aan. M'n hoofd begint te duizelen. Dit kan niet waar zijn. 'Maar wij moeten gaan', zegt Louis zacht. 'Doeg', zeg ik afwezig. Nila en Louis staan op en lopen zachtjes de deur uit. Ik pak m'n krukken en kruk naar m'n slaapkamer. Als ik naar m'n bed kijk ligt daar het jurkje van Josh en Our Moment. Ik ben natuurlijk al een week niet thuis geweest. Ik pak het jurkje en hang hem in m'n kast. Daarna pak ik Our Moment en zet hem op m'n nachtkastje. Ik plof neer op m'n bed en ga op m'n rug liggen. Pfff.. Teveel informatie op een dag...

*uur later*

De bel gaat. Alweer... Ik pak m'n krukken en kruk naar de deur. Oom Peter en Sanne staan er. 'Meisje toch wat er is gebeurd?' vraagt oom Peter bezorgd. 'Gestoorde fans, gevolg je wordt omgeduwd', zeg ik en glimlach. 'Fans van One Direction zeker', zegt oom Peter geirriteerd. Ik knik. Sanne kijkt naar m'n been. 'Ben je wezen kijken?' vraagt ze. Ik knik en schiet in de lach. 'Wat is er zo grappig?' vraagt oom Peter. Sanne die naast hem staat schiet ook in de lach. 'Wat is er?!' vraagt Peter. 'Nou dankzij die val heb ik One Direction ontmoet en komen ze elke dag op bezoek', zeg ik terwijl ik lach. 'Dat is een mooie.. Eerst lopen hun fans je omver waardoor je een gebroken been hebt en vervolgens komen ze bij je slijmen', zegt oom Peter nors. 'Oom Peter! Hoe kun je dat zeggen! Je kent ze niet eens', zeg ik kwaad. 'Ik ben je enige familie die echt om je geeft! En ik verbied het je om met die jongens om te gaan! Straks reis jij ook nog de wereld af net zoals je ouders!' schreeuwt Peter door de kamer. Dat raakt me. Tranen branden achter me ogen. 'Meneer dat kon u toch niet zeggen, u weet hoe ze ermee zit dat haar ouders zoveel reizen', zegt Sanne en trekt me in een knuffel. 'Daarom verbied ik haar om met die jongens om te gaan', zegt Peter terwijl hij kwaad naar buiten loopt en de deur dicht slaat.

HeroWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu