Sabah uyanmakta o kadar zorlandım ki anlatamam.Annem en son en nefret ettiğim şey olan yorganımı üstümden çekince kıyamet koptu.Arkasından da perdeyi açınca resmen şoka girdim.Yaklaşık bir saate anca uyanabildim.Bu yüzden her zaman ki gibi okula geç kaldım.Okula girince ilk dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı bu yüzden derse girmemeye karar verdim.Kantine çıkıp kendime sıcacık bir kahve alıcaktım çünkü annem en son yorganı üstümden çekince soğuk hava çarpmıştı hâla üşüyordum.Kantine çıktım kahvemi aldım herşey normaldi ta ki karşıdaki masada bana bakan Yusuf'u görene kadar.Yusuf bana el salladı ve yanıma gel işareti yaptı bende yavaş yavaş yanına yürüdüm.Ve masaya oturdum.İlk birşey söyledi ama duymadım çünkü onu burda gördüğüm için şoka girmiştim.Ve ona kutsal soruyu yönelttim;
"Burda ne işin var ?"
Yusuf tebessüm ederek
"Asıl senin ne işin var?"
"Ben bu okulda okuyorum yaklaşık 2,5 yıldır"
"Bende yaklaşık 3,5 yıldır okuyorum"
"Nasıl yani sen 12. sınıfmısın?"
"Evet sende onbir oluyorsun o zaman "
"Evet ama ben seni hiç görmedim okulda "
"Son senem ya okula az geliyorum geçen sene de pek sınıftan çıkmazdım görmemen normal yani"
"Anladım"
Sohpet iyice sıkıcı olmaya başlamıştı bende konuyu değiştirmeye karar verdim
"Eee ne zaman kahve içmeye çıkıyoruz?"
"Valla en erken haftaya olur malum sınavlar var"
"Aynen"
Dedim ve lafım bitmeden bir kız geldi.Kısa boylu sarışın sayılan.Yeşil gözlü.Resmen ilk bakışta nefret ettim kızdan.Ve kız Yusufa sarıldı.Ve o an içime kaynar sular döküldü resmen.Nedeni hakkında en ufak bir fikrim bile yok ama o kadar kötü hissettim ki neredeyse ağlayacaktım.Ve Yusuf a aşkım dedi.Yusuf sa sadece gülümsedi.
"Neyse ben kalkıyım,görüşürüz Yusuf"
"Görüşürüz"
Kantinin kapısından ayrıldığım an koşarak tuvalete gittim.Ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.İlginç olan ise ağlamamın sebebini bilmemem di.Tam ağlarken tuvaletin kapısı açıldı ve en yakın arkadaşım Yeşim girdi içeri.
"Adlina ne oldu? Niye ağlıyorsun?"
"Bilmiyorum"
Dedim ve sarıldı bana o an tek ihtiyacım olan bir sarılmaydı belki de.Ama geçmedi hâla aralıksız ağlıyordum.Olanları Yeşime anlattım ve dediği şeyi duyunca bir tuhaf oldum.
"Kanka kızma ama bence sen Yusuf'a aşık olmuşsun"
Bu şeye cevap veremedim çünkü zil çaldı iyi ki çaldı çünkü diyecek bir şeyim de yoktu.Hızlıca sınıfa gittim.Ve sırama oturdum.Ders Fizikti ve dersi dinlemeye halim yoktu.O yüzden kafamı koyup uyumaya karar verdim.Dersin bitmesine 25 dakika kalmıştı ve uykumda yusufu görüyordum.O an yusufun yanında ki kız geldi ve yusufu öpmeye başladı ve Yusuf kıza "uyuyan kızımız uyanabilir mi acaba" dedi Tam rüyamda şoka giriyordum ki Yeşim beni dürterek uyandırdı.Ve o an aklıma rüyadan kaynaklı olarak aşkım dediği an geldi ve fizikçi bana tip tip bakarken ağlamaya başladım.İzin aldım ve koşarak tuvalete gittim.Kapıyı açtım ve karşımda bir adet yusufa sarılan kız duruyordu.Kız tiksindirici bir şekilde;
"Ne oldu tatlım Yusufu mu kıskandın?"
O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
"Ne alaka"
"Yusufa aşkım derken ki yüz ifadeni gördüm besbelli Yusufa aşıksın"
"Hayır saçmalama ben sadece..."
Sözümü bitirmeden kız yüksek bir sesle;
"Bak bundan sonra seni sevgilimin yanında görmeyeceğim tamam mı? İsmim Beril bu ismi aklına kazı sevgilim için yapmayacağım şey yok."
Ve kapıdan çıkarak gitti.Ben sadece donup kaldım o an ne yapacağımı bilemedim.Aklımda onlarca hatta yüzlerce soru vardı.Acaba gerçekten yusufa aşık olmuş olabilir miydim?Yada sadece onun bana aşık olduğunu my düşünüyordum.Eğer şimdi bunları düşünmeye devam edersem cidden kafayı yiyeceğim ve beni akıl hastanesine kaldırcaklar.O yüzden derin bir nefes aldım ve sakinleşmeye çalıştım.Elimi yıkadım.Ve ağır adımlarla sınıfa doğru ilerledim.Tam kapıyı çalmaya hazırlanıyordum ki zil çaldı ve birden bütün koridor doldu.Hoca çıktıktan sonra sınıfa girdim.Yeşim hemen nasıl olduğumu sordu.Bende kısaca olanları özet geçtim.Ve ağzı açık bir şekilde aralıksız bana baktı ta ki ben yüzüne bir tane osmanlı tokadı geçirene kadar.Tabi ki de oda kankalık gereği bir tane de bana geçirdi.
"Kanka valla bugün bizim evde kalcaksın"
"Ama..."
"İtiraz hakkın yok.Şuan senin dertleşmeye ihtiyacın var.Bu gece ful bunu konuşcaz ve bir sonuca varcaz çünkü senin ihtiyacın olan bu"
O an ağlayarak Yeşime sarıldım ve sadece fısıldayarak teşekkür ettim.Öğlene teneffüsüne girince yemek yemeye halim olmadığı için Yeşim ağzıma zorla iki üç lokma soktu.Ve öğle teneffüsünde yeşim doğum günümde napıcaz diye sordu ve bütün öğle teneffüsü bu konuyu tartıştık.Yeşime Yusuf konusunu açtığım an bana hep aynı cümleyi söyledi
"Akşam bu konuyu detaylı bir şekilde konuşacağız şimdi sen kafana takma"
Okul bitene kadar ful sınıfta oturdum çünkü ne yusufu görmek istiyordum ne de Berili.O yüzden sadece minnoş sıramda oturdum ve akşam Yeşimlere gitmeyi bekledim.
