A.Y.A.O 2.Bölüm

96 22 62
                                    

Herkese selamm upuzun bir aradan sonra yeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım hayatınız iyi gidiyordur. Hepinizi öpüyorum. Biraz vedalaşır gibi oldu ve ciddi dlfksdşlfkplskld neyse haa bi de satır arası yorum yapmayı unutmayın. Multideki şarkı da öylesine attım  dşlasdşl Olivia Holt yani biricik Melodiciğimizin şarkısı çok hoş ya. Aman çok konuştum 😣 😖

İYİ OKUMALAR 👴🙌

 

Bize şaşkınlıkla bakan güzel giyimli kadın, yanlış anlamış olacak ki, elinden tuttuğu, bu pozisyonumuzu şaşkınlıkla seyreden oğlunun gözlerini kızgınlıkla kapatıp

"Tövbe tövbe bu ne, bakma oğluşum bakma, bir de güvenilir bir apartman diyorlardı." Giray'ın kucağından, kadına bakıp kendimi savunmam biraz saçma olacağından, kalkıp "Bakın yanlış anladınız, yanlışlıkla şey oldu yani." Saçma açıklamama genç görünen kadın, adeta kaşlarını birbirine değdirtecek kadar çatarak "Bak bak bir de cevap veriyor. Benim zamanımda erkeklerle bile konuşmaya utanırdık, bir de sizin nesile bak." Sinirle saçlarımı karıştırıp "Teyzeciğim bak bilmeyerek düştüm şu meymenetsizin kucağına, hem neden açıklama yapıyorsam?" Dedim. Boşta kalan elini bel boşluğuna koyup "Ne teyzesi be ne teyzesi? Ben 35,5 yaşında genç bir kadınım." Dedi, gülüp. Bu sefer ben kaşlarımı çattım. Genç görünüyordu fakat bu kadar genç olacağını ben de düşünmemiştim. "Sen 35,5 yaşındasın? Ben de zaten Barbara Palvin. " dedim sırf sinir olsun diye. Giray gülüp ''Manken olan mı ?'' diye sorunca ona bakıp sırıttım. Kadın gözlerini kısıp, dudağını büzdü. Bu surat neyin habercisiydi bilmiyorum ama kadının surat ifadesinden korkmuyor değilim. Bakışlarım Giray'a kaldığında asansöre dayanmış keyifle bizi izliyordu. Bana baktığında ne yapacağımı şaşırıp dil çıkardım. Kollarını birbirine bağlayıp keyifle gülümsedi. Ne kadar güzel gülümsüyordu öyle. Salak! Diyen iç sesim, görmüyor musun? Pişmiş kelle gibi gülüp, kadınla kavga etmeni bekliyor. Dediğinde iç sesime hak verip, bakışlarımı korkarak tekrar kadına döndürdüm.

Sağ kolunu sıvayıp, "Ne demiştin sen az önce?" Dedi diğer kolunu çocuğundan kurtarıp, sıvayarak.

"Ne demiştim?" Diye karşılık verdim masumca gülümsemeye çalışıp. Yavaş yavaş üzerime, -Giray'a doğru- yürümeye başladı. Ben de geriye doğru. ''Giray ben demiştim ki az önce?'' diye sordum, korkarak Giray'a ,yan bir bakış atıp. Giray birbirine bağladığı kollarını çözüp,

''Hangi birini söyleyeyim Melodiciğim?'' Dedi. Sinirle homurdanarak, avına yaklaşan aslan misali, üzerime yürüyen kadına baktım. Oğlu, elbisesinin pilelilerine yapışıp durmadan ''Anne çişim geldi.'' Diye cıyaklamaya başlayınca bir adım daha yaklaşamadan, kadın arkasına dönüp, oğluyla ilgilenmeye başladı. Çocuğa öpücük attım, beni umursuyor sayılmazdı çişini söyleyip duruyordu. Ben de izlemeye başladım. Birden ayaklarım gerçekten yerden kesilince, neye uğradığımı şaşırdım. Kaşlarımı çatıp, belimdeki elleri çimdikledim. Sımsıkı tuttuğundan etkilenmiyordu sanki.

''Giray yardım et!'' diye bağırdım, bilmediğim kişinin kucağında debelenirken. Bir tekme atacaktım ki yere bıraktı, beni kucağına alan her kimse. Saçlarımı geriye atıp bir şey söyleyecektim ki

''Tam bir süper kahramanım değil mi? İki kere kavgadan kurtardım seni, he bir de yardıma ihtiyacın olduğunda beni çağırman hoşuma gitti.'' Gözlerimi sinirle yumup, sakinleşmeye çalıştım. Derin bir nefes al

Ver

Al

Ver

Gözlerimi yavaşça açıp ''Benimle ne derdin var? Her seferinde şu kucağında olmaktan bıktım.'' Dedim göğsünden itip kollarından kurtulmaya çalıştım. Tabii ki hayvan gibi olan kollarından kaçmayı başaramadım. Beni daha sıkı tutup, gözlerimin içine anlamsızca bakmayı sürdürdü. Bakışları belki anlamsız değildi ama ben adlandıramıyordum. Ben de meydan okurcasına gözlerimi gözlerinden ayırmadım. Biraz daha anlamsız bakışmalardan sonra sıkıca tuttuğu kollarımı bırakıp arkasına döndü ve yürümeye başladı, arkasından ''Görüşürüz.'' Diye bağırdım. Arkasına dönüp bakışları beni bulduğunda kaşlarını çatıp baktı sonra merdivenlerden inerek kayboldu. Neden görüşürüz demiştim hiçbir fikrim yoktu. ''Allah'ım ne kadar çok dengesizim sen bana akıl fikir ver, Amin'' diye dua edip ellerimi yüzüme sürttüm. Etrafımda biri var mı diye kontrol ettim. Beni gören zaten kaçarak uzaklaşırdı kesinlikle. Koşarak evime girdim, annemin ''Gündüz yatma, sonra aptal gibi geziyorsun evde.'' Demesine aldırmadan kendimi uykuya verdim gitti. Kesinlikle bir gün uykum ile evleneceğim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 28, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşk' ı Yenebilene Aşk OlsunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin