Competition to marry

Proloog

'Elise Brouwer' klonk er op de radio. Ik keek op. Werd nu net mijn naam genoemd op de radio? Eleanor ging helemaal uit haar dak. 'JAAA ZE HEEFT GEWONNEN!!!!' Ik liep naar haar toe. 'El, waar heb je me voor ingeschreven?' vroeg ik. 'Oh, gewoon... voor de allercoolste wedstrijd waar ik ooit van gehoord heb!' 'Maar wat voor een wedstrijd dan?' De radio sprak weer. 'U hoort het, beste luisteraars. Elise Brouwer heeft de loterij gewonnen om nog een plekje te krijgen tussen de gelukkige winnaars van de voorrondes van de wedstrijd, om met onze geliefde prins te trouwen!' Wat?!

'Eleanor, wat heb je gedaan?' riep ik uit. 'Dat hoor je toch?' zei Eleanor. 'Ik heb je ingeschreven voor de wedstrijd, zodat je met de allerknapste prins van het land kunt trouwen!'
'El...' begon ik. Maar ze keek me zo lief aan dat ik niks meer zei. 'Wat gebeurt hier?' Mijn moeder kwam de kamer binnen. 'Elise heeft een loterij gewonnen!' riep Eleanor. 'Oh?' zei mijn moeder. 'Nu gaat ze trouwen met de prins!' roept Eleanor enthousiast uit. 'Wat?' zei mijn moeder, alsof ze het niet begreep. 'Elise gaat naar een competitie om daarna met de prins te trouwen!' Toen keek mijn moeder naar mij. 'Wist jij daarvan?' vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. Moeder zuchtte. 'Mam, ik hoef niet te gaan. Als jij het niet wil...' zei ik. 'Ik weet dat je veel voor ons wil doen sinds papa dood is. Maar je moet er zelf voor kiezen. Ik heb zelf ook een baan...'

Toen ging de deurbel. 'Ik ga wel' zei Eleanor. Ze liep naar de deur en opende het. 'Elise Brouwer?' klonk een zware stem. Eleanor stapte opzij en er kwam een brede man in pak binnen. 'Ik moet u meenemen naar het gebouw waar de competitie zich plaats vindt' zei hij alleen. 'Maar... ik heb nog niet eens mijn spullen gepakt' stamelde ik. 'Dat is niet nodig. In het gebouw waar je verblijft hebben ze alles al geregeld voor je' onderbrak de man me. 'Kom nu mee, anders vertrek ik zonder u' zei hij nors.

'Oke' zei ik.