Peşimdeki Gölge #Wattys2017

1. Bölüm

Multimedia : Esin ve Hazal 😊 

Aynanın karşısına oturmuş saçlarımı taramakla uğraşıyordum. Hayat güzelmiş öyle diyorlar. Ama ben niye bu güzelliğin farkında değildim. Neden herkes gibi mutluluk rolü yapamıyordum. Sırlarla dolu hayatımdan nasıl zevk almamı bekliyordu insanlar hiç anlamıyordum. Her gece artık ölmek istiyorum demekten usanmış ve her sabah güne merhaba diyerek başlamaktan sıkılmıştım. Ölmeyi isteyecek kadar sevap işlemiş miydim sahiden?

Son kez saçlarıma baktım ve artık hazırdım. Çantama dans ederken giyineceğim kıyafetlerimi de tıkıştırdıktan sonra son kez bi kendimi inceledim.

Odamdan çıktığım da kahvaltı masası çoktan hazırdı ve masada her zaman olduğu gibi sadece ben eksiktim. Hemen yerime geçip annemle babama mırıltılı bir şekilde "Günaydın" diyebildim. Nedenini bilmiyorum ama bugün pek keyifli hissetmiyordum kendimi. Tabağımdakileri bitirdikten sonra saatime bakıp ders zilinin çalmasına 15 dakika kaldığını görmemle yerimden sıçramam bir olmuştu. Annemle babamın şaşkın bakışlarına hiç aldanmadan hemen çantamı alıp çıktım evden. Evimizin hemen çaprazında olan durağa hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Şansıma otobüs hemen geldi.

   Okula vardığım da zilin çalmasına 2 dakika kalmıştı. Hemen sınıfa girip cam kenarında ki sırama geçtim. Sınıfta ki bazı geri zekâlılar bana 'abla' der ve dalga geçerler, ben ise onları hiç takmazdım. Ama bu geri zekâlı olmadıkları anlamına gelmezdi.

"Hazaaalll" diye seslenen Esin'e döndüm. Benim tersime bugün daha çok neşeliydi bu kız.

" Ne haber bayan asosyal ?" diye ekledi cırlamasının yanına.

" Ya hayır anlamıyorum sosyal hesaplarım yok diye asosyal mi oluyorum bayan pudra ?"

Alaylı gülümsemesi yüzüne yayılmıştı Esin'in. Hemen yanıma oturdu ve yaptığı proje ödevini bana anlatmaya başladı.

" Hazal bak bu yaptığım proje varya ortalamamı yükselticek kızım yüzde yüz eminim. Şu özenmeye şu yazının güzelliğine baksana, resimler falan nasıl duruyor sence"

"Gü-" daha cümleme başlamadan hemen atıldı

" Güzel mi güzel yanında az kalır mükemmel olmuş diyeceksin kızımmm." diyerek bi kahkaha patlattı.

Bu kızda ki özgüveni bi türlü çözememişimdir. Ama hoşuma gitmiyor da değil hani. Esin yaptığı projeyi defalarca incelerken ben kalemle ritim tutarak masaya vuruyordum.

" Okul çıkışı ne yapacaksın Hazal bir planın var mı ?" Diyen Esin'e yaptığım müziği bozarak döndüm ve

" Sıradan şeyler işte dans kursuna gideceğim sonra da eve. Peki senin bir planın var mı? Sanki varmış gibi bir havan varda."

" Öyle kafa dağıtmak için bowling oynamaya gidelim mi diyecektim. Sınavlar falan çok kastı bizi biliyorsun. Rahatlamak için yani. Şöyle düşün sınavda zor soran gıcık hocalara bowling topunu atıyormuş gibi mesela... Bi nebze rahatlatır insanı."

" Çok isterdim Esin ama başka bi zaman yaparız. Mesela 2 gün sonra falan. Hem Cuma gününe denk geliyor eve geç gidebiliriz."

" Haklısın, çok mantıklı bir cevap oldu bu."

İçeriye aniden giren edebiyat öğretmeni Şerife Hanım sınıfı iyice bir süzdükten sonra sert çıkan ses tonuyla " Oturun." dedikten sonra herkes sessiz bir şekilde yerlerine oturmuş pür dikkat hocaya bakıyorlardı.