↕-2-↕ ''HanımAğa Emri''

12K 513 46
                                    

  ''Yüreğime düştüğün günden bu yana Allah'tan tek dileğimsin.''  Sıraç Haznedar 

Suna TEKİN

İYİ OKUMALAR.

Bazı yaralar vardır ruha işler, bazı yaralar ise tene. Hangisinin daha çok can yaktığını sorarlarsa iki yaranında can yaktığını söylerdi Belçim. Ama ruha işleyen yaranın bir ömür, tene işleyen yaranın ise kabuk bağlayıp iz olana kadar can yaktığını düşünüyordu. Tende iz bırakırken, ruhu yalnız bırakırdı öylesi yaralar.

Belçim 4 gündür odasından çıkmıyordu, yemek yemiyordu ağabeylerine karşı bile suskundu o, cıvıl cıvıl çocuksu sesine hasret kalmıştı Kızılkan Konağı. Yade Bejna Azen'nin nerde olduğunu tahmin edebiliyordu, tek korunabilecekleri yer orasıydı çünkü aklına gelen tek adres ile ayağa kalktı.

Merdivenlerden inen Berfan sıkıntı ile bir off daha çekti. Her yere haber salmıştı ama bir türlü haber alamamıştı.

''Berfan oğlum''

Yade Bejna yardımını isteceği tek kişiye seslendi umuyordu ki doğru çıksın.

''Efendim Yade Bejna''

Yaşlı kadın beyaz tülbenti alnında ki dövmesi, elindeki bastonu ile ne kadar güçlü durduğunu gösteriyordu.

''Şanlıurfa da olabilirler."

Berfan Ağa düşünmeye başladı kimin yanında olabilir diye.

''Halamlar."

Yade Bejna hafif tebessüm etti, Uzak da olabilecek tek yakınları Yade Bejna 'nın kızı Ayşen'di.

''Başka gidecekleri saklanacakları bu kadar iyi bir yer olamaz oraya bakmaya gidelim hemen.''

''Yade Bejna sen gelemezsin yol uzundur tehlikelidir, söz ben halledicem Azen'i de alıp gelicem.''

Yaşlı hali ile gitmeyeceğini biliyordu ama istiyordu oğlunun yanında olmayı, dile kolay 9 gündür bu işin içinden çıkamıyordu.

Berfan Ağa Yadesinin elini öpüp başına koydu.

''Sen olmasan Kızılkan Konağ'ı da olmaz hiç Yade Bejna.''

''Ölme mi isteyen çok vardır oğul ben bilirim sizleri.''

Hafif tebessümü ve çatık kaşları ile birbirlerine baktılar nene-oğul.

''Hadi oğlum geç kalmadan kardeşini alda gel hadi bitsin bu dert.''

Başını salladı hızla Berfan yapacaktı herşeyi en düzgün hali ile. En çokta Sıraç ile karşı karşıya gelmekten nefret ediyordu Berfan o adamı gördüğü an öldürmemek için Allah'ına yalvarıyordu.

Berfan Ağa konaktan çıkarken bir eli de telefonunda idi. Tüm kardeşlerine haber veriyordu.

''Aram adamları topla Şanlıurfa'ya gidiyoruz.''

''Bir haber mi var ağabey?''

Merakla sormuştu Aram aklı kız kardeşi Belçim'de idi. Kardeşi için canını vermeye razıyken şimdi hiçbir şey yapamamak ona çok koyuyordu.

''Yolculuk Ayşen halamların yanına kardeşim.''

Telefonu kapatan Berfan hızla arabasına daha da fazla asıldı. Hızlı olması gerekiyordu, kardeşi ile konuşmalı Sıraç'ın haberi olmadan iki aşığı alıp gelmeliydi bu hemen.

&&&

Sıraç odasında elinde telefonu ile haber bekliyordu, bir planı vardı ve başarı ile gerçekleşmesini bekliyordu. Sıraç Haznedar kurnaz adamdı nerde ne yapacağını, nasıl davranacağını kim ile nasıl konuşacağını iyi bilirdi. Elinde titreyen telefonu ile aklındaki düşünceleri raflara kaldırdı Sıraç.

Aşk-ı Vuslat BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin