The Man who Owns My Heart

Chapter 1

Olivia Gaile POV

Walang pagsidhan ang kaligayayan niya sa dibdib nang sumunod na mga araw. At sa kauna unahang pagkakataon,magmula ng pagkikita nilang iyon,ngayon lang ulit sya nakapunta sa lumang bahay na iyon.
Gamit ang scooter nya ay madali nyang narating ang lumang bahay.

At di nya inaasahan ang nadatnan. Sa unahan ng kanyang scooter ay nakapark ang pick up na kilalang kilala nya ang nagmamay ari. Reece is here. Excitement filled her. Since their first encounter,he started to acknowledged her whenever he had a chance.

Napansin nya rin ang pagsunod ng pick up nito sakanya during school days pag pauwi na sya. Minsan naisip nya na baka nagkataon lang na may pupuntahan din ito sa may lugar nila. Besides, Eliza said they were dating. Maybe he's visiting or taking Eliza a lift.
She suddenly felt hurt. Umiling siya. Wala syang karapatang masaktan. Walang sila. Or should I say. There were never be us.

She checked her wrist watch. Its almost three in the afternoon. Its Saturday so,she decided to to do her homework sa lumang bahay. Bukas kasi ay may rehearsal sila ng sayaw para sa play nila sa school next month. They started practicing last Saturday and she's one of the main character sa play. She do ballet ,so,the character she's up to play is too easy for her.

Nagsimula siyang maglakad papuntang bahay. Pagkapasok nya ay agad nyang namataan si Reece sa may harapan ng lumang piano. Tuluyan na siyang pumasok at lumakad palapit dito. Nakatuon ang pansin nito sa larawan sa picture frame sa ibabaw ng old piano.

" The couples were both good looking, " she said and smiled at him. Then,he looked at her with amusement in his eyes.

"Sure they are sweetheart." He said chuckling a bit.

She suddenly felt her breathing stopped. Jesus,just a simple gestures of this man makes her heart jump in awe. Still speechless she shook her head.

" Sila marahil ang may ari ng bahay na ito." nasabi na lang niya.

" Di ka ba natatakot pumunta dito? People say this house was haunted.".. Reece ask her looking intently in her eyes.

"If this house is haunted,bakit kahit isang agiw ay wala akong makita?".." You've been here before aren't you?" Sagot nya rito.
Ibinalik nito ang mga mata sakanya.

"Too curious aren't we sweetheart," he said with a smirk plastered on his lips.

She rolled her eyes. Stupid smirk.

"Why do you think the whole place is immaculately clean? And have you seen the blooming flowers? They are lovely Reece!" She said changing the topic.

He smiled into her eyes. "Yes", he whispered," lovely."

Umiwas siya ng tingin. Bakit ba sa pakiwari niyay may ibang pakahulugan ang pag ulit nito sa sinabi nya. Then she grimaced inwardly. Wishful thinking.

Hinawakan nito ang kamay nya at muntik na niyang hilahin iyon pabalik sa pagkabigla.

"Come,let's check the house." Hinila sya nito patungo sa kusina.

"A-ayoko,Reece. Trespassing tayo. Baka biglang dumating ang may ari at magalit na nandito tayo."

Nagsalubong ang mga kilay nito. Reece sighed, perhaps without being aware that he was still holding her hand,his fingers twining and untwining with hers.

" Kapag nag asawa ako,gusto ko ng ganitong bahay. Antigo at may mga antigong kasangkapan." He said looking at their hands.

"Mas maganda ang mansiyon ninyo Reece. Mas magara at malaki."

"That's true. But I love old houses, Gaile." He was looking around him again. His fingers reverently touched the piano.

"This must be a hundred years old. I wonder if this still works."

"Don't you dare!" Saway niya nang akma nitong bubuksan ang takip ng mga tiklado.
He grinned at her.

"I know how to play Gaile." Tumingin ulit ito sakanya. Malungkot ang mga matang ngumiti ito.

Kapagkuwa'y nagkibit-balikat ito sa paraang tila inaalis sa isip ang kung ano mang malungkot na alaala.

Fingers still entwined, inakay sya nito patungo sa dining room. It was huge,airy,and so empty. Its windows were almost from floor to ceiling,giving an overview of the magnificent blooming flowers outside.

" Anong malay natin,baka ipinagbibili ang bahay na ito. At baka ako lang ang hinihintay na bumili." He chucked." Gusto kong dito itira ang mapapangasawa ko."

He was too young to get married. Pero ang kaisipang mag aasawa si Reece at dadalhin sa bahay na ito ay nagdulot ng kakaibang kirot sa kanyang dibdib. Sanhi upang bawiin niya ang kamay at dinama ang dibdib. She could almost feel the literal pain that she gasped loudly.

"Hey?", he frowned at her. Bakas sa boses nito ang pag-alala.

Nagpakawala sya ng sapilitang ngiti.

" Why wouldn't I be? May bigla lang akong naisip. Tara na nga sa labas." Nagpauna na siyang humakbang pabalik sa sala.

"Ni hindi pa natin nalilibot ang buong bahay Gaile."

"Sa ibang araw na lang Reece." Iyon ay kung possible pang magtungo uIi roon at kung magkakasama pa sila. Hindi na ito nagsalita at sumunod na lamang sakanya. Bitbit ang bag na naglalaman ng mga notebook nang sanay assignment na gagawin nya,nauna na syang maglakad palabas ng pinto. Kung alam nya lang na hindi naman pala nakakatakot itong bahay,sana'y noon pa siya nagtungo dito.

Paglabas ay hinila ni Reece ang pinto pasara.

Pagkatapos ay muli siyang hinawakan sa kamay.

"Tara tingnan natin sa likod". Sabi ni Reece sakanya.

Hindi niya gustong abutan ng dilim sa daan pero hindi rin naman niya gustong sayangin ang pagkakataong kasama niya si Reece.

Most of her classmates na girls ay may gusto rito at umaasang pansinin nito. Even her cousin Eliza who was Reece's age had a terrible crush on him. Gusto nya ng itanong kay Reece kong totoong nagdi-date ang dalawa but then,she refused.

Ipinamamalita kasi nito sa mga barkada na magiging sila na ng binata. Na mapapa-sakamay nito ang town bad boy.

May duyang yari sa uway sa likod-bahay na nakatali sa malaking puno ng manga. Tanaw mula roon ang dagat na madalas niyang puntahan.

" My God, Gaile I love this place!" bulalas ni Reece. " It has the most spectacular view in the whole place. I would love to live here.!"
Hindi niya mapigilang mangiti sa kasiyahang nakikita sa mukha ng binata.

"Let's go?" Pabulong na sabi nya sa binata.
Tahimik na naglakad sila hanggang sa makarating sa punong narra kong saan naka park ang kanyang scooter.

"Hindi na ako makakapunta dito sa mga susunod na araw sweetheart." Mabilis ang pagbaling ng tingin nya dito.

"Magsisimula na akong magtrabaho sa isa sa mga talyer na pag-aari ng kaibigan ni Dad. I want to earn my own money. Hindi yung galing kay Dad o sa mana ko galing kay Mom."

I was gaping at him. My jaw literally drop on the ground. What? Reece working in talyer? Where's the Reece I used to know? Gone the cockiness. His face is full of seriousness.

"Really?" I suddenly felt proud of him. What the heck Gaile.

"Yes. Really. That's why I'm telling you. I dont want you in trouble sweetheart. Wag kang magpapagabi dito. Make sure to lock the door when your inside. But I'll make sure you go home safe after school."

So sinusundan pala talaga sya nito pauwi.

" let's get going,its getting late." Marahang pagtango lamang ang naitugon niya rito.

" Get in sweetheart. Isasakay ko lang sa likod ang scooter mo". Marahang sabi nito sakanya.

She felt her cheeks turned hot. Napayuko siya para itago ang pamumula ng pisngi. She heard him chuckled. Damn. He saw her blushing. Great.

Damn Reece and his endearment.

Hello silent readers. Make some noise!!!:-)