(Olaylar Muğla Marmaris'te geçmektedir.) Hatırladığım kadarıyla okulun son günüydü. Ayrıntıları ne kadar istesem de hatırlayamıyorum. Hayatımın mahvoluşu bir yandan da yeni benin başlangıcıydı o gün. Her son yeni bir başlangıçtır misali. Hatırladığım tek şey ışık, korna sesleri ve kan kokusu... Gözümü açtığımda tam iki yıl olmuştu. O olayın üstünden iki yıl geçmişti ama ben şokunu daha yeni yaşayacaktım. Kaderin bana oynadığı nasıl bir oyundu bilmiyorum ama beni bu oyuna 1-0 yenilgi ile başlattığı kesindi. O günden hatırladığım mutlu olduğumdu ve ailemin yanımda olduğuydu. Sonrası ile karanlık. Bir şeyler sormak için kıpırdandım ve kalkmaya çalıştım. Beyaz önlüklü iki kişi kollarımdan tutarak beni yatmaya zorladı. Sürekli algılayamadığım bir şeyler söyleyip arodan oraya koşturup duruyorlardı. Hemşire olduğunu düşündüğüm beyaz önlüklü bir bayan bana yaklaştı. Birkaç saniye sonra göz kapaklarım ağırlaştı ve sonrası yine karanlık... Her yerim ağrıyor. Bacaklarımı hissetmiyorum. Işık gözlerimi acıtsa da yavaşca gözlerimi açtım. Acıyan gözlerime inat etrafa bakındım. Küçücük bembeyaz bir oda bir etejer bir de üzerinde yattığım yatak haricinde odada bir şey yoktu. Kollarımın yardımıyla kendimi doğrulttum. Üzerimde yeşil bir önlük vardı. Ellerimi yüzümde gezdirdim ne kendime benziyordu ne de benden farklıydı. Odanın kapısı açıldı ve içeri doktor girdi. Yüzündeki ifadeyi tam anlayamasam da şaşkın olduğunu tahmin ettim. Bana doğru yaklaşıp elindeki dosyaya göz gezdirdikten sonra tekrar bana baktı. - isminizi hatırlıyor musunuz? Bunu hiç düşünmemiştim. Gerçi buna zamanım olduğu da söylenemezdi. - anka - kendini nasıl hissediyorsun anka - uyuşuk ve yorgun - artık uyandın. En zorunu atlattın. Bundan sonra ilaçlarını düzenli kullandığın sürece daha iyi olacağına eminim. - kaç gündür uyuyorum. - anka bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama günleri geçeli çok oldu - aylardır mı uyuyorum kaç ay üç dört? - anka öncelikle sakin olacağına dair söz vermeni istiyorum. - daha mı fazla lütfen söyler misiniz ? Tamam söz veriyorum - iki yıldır uyuyorsun anka. Uyanman bizim için bir mucize oldu . Aslına baka... Beynim şimşekler çakmaya başladı. Doktorun sözlerinin devamını algılayamadım. Ve yine karanlığa gömüldüm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
