Sex Lessons ft. Louis Tomlinson (discontinued)

Chapter 23

^deze wou ik gewoon even doen omdat het gewoon ontzettend waar is😂
_____________________________

P.o.v Victoria

"M-maar... Louis en ik hadden wat"zegt Harry.

Ik schrik van wat hij me zojuist verteld heeft.

"I-is Louis.."stotter ik.

Hij schud z'n hoofd.

"Hij is bijlanger na geen gay, maar bij ons was alles anders"zegt hij.

Ik luister aandachtig.

"Vertel, hoe was het bij jullie dan?"vraag ik.

Hij kijkt me verbaasd aan.

"Wil je dat weten dan?"vraagt hij.

Ik knik.

"Waarom niet?"

Hij haalt z'n schouders op.

"Misschien het feit dat jullie al- laat ik zeggen 'actie' ondernemen"zegt hij.

"Dat hoeft niet te betekenen dat ik het niet wil weten"zeg ik.

Hij glimlacht.

"Je bent de enigste persoon die dit weet, op Louis na dan natuurlijk"zegt hij.

Ik glimlach terug.

"Hey, daar ben ik voor"zeg ik.

"Nou, het begon toen ik net zoals jij nieuw was in deze straat. Ik was ontzettend onzeker. Ik was weggelopen van huis en heb een tijd bij m'n zus gezeten tot ik m'n eigen woning kon betalen"zegt hij.

"Weggelopen van huis?"vraag ik.

Hij knikt.

"Ik kon het niet zo hebben met m'n vader"zegt hij.

Ik zie tranen bij hem opwellen,

"Zullen we dit anders bespreken in de kleedkamer? Straks stoort iemand ofzo"zeg ik.

Hij knikt.

"Goed idee"

We lopen samen naar de kleedkamer waar alleen mijn tas hangt.

Als we eenmaal zijn gaan zitten gaat Harry door met zijn verhaal.

"Dus ik had hier een mooi huis gevonden dat ik makkelijk kon betalen met het gene wat ik toen der tijd verdiende. Toen ik eenmaal hier kwam leerde ik Louis en de rest kennen. Ik zat ook op school bij ze in de klas en alles ging goed, totdat m'n vader me telkens belde. Hij belde elk half uur. Elke keer als hij belde barstte ik in tranen uit omdat ik hem wel moest negeren"zegt hij.

Een traan rolt over zijn wang.
Hij kijkt me aan met waterige ogen.

"Maar Louis kwam"zegt hij.

"Hij kwam en beloofde me me nooit meer te laten gaan"

Ik ga met m'n vinger over zijn gezicht heen om zijn tranen weg te vegen.

"M-maar waarom zijn jullie nu dan niet meer bij elkaar?"vraag ik.

"We kregen beide ook interesses voor meisjes. Ik bedoel, we blijven jongens"zegt hij.

Hij begint te huilen.

"Soms wil ik gewoon terug gaan in de tijd. Terug naar toen, naar Louis"zegt hij.

Ik kruip tegen hem aan.

"Harry, het spijt me zo"zeg ik.

Hij slaat z'n armen om me heen.

"Dit is niet jou schuld. Zeg geen sorry of wat dan ook. Ik heb Louis heel lang zien vechten met zichzelf. Totdat jij hier kwam wonen. Hij kreeg dezelfde lach als hij bij mij had weer terug, misschien nog wel beter dan bij mij"zegt hij.