Sex Lessons ft. Louis Tomlinson (discontinued)

Chapter 1

P.o.v Victoria

De regen klettert tegen het glas van de auto.
Ik staar voor me uit kijkend naar de weg.

"Gaat alles wel goed?"merkt Serena op die naast me achter het stuur zit.

Ik knik licht.

"Beetje zenuwachtig"mompel ik.

"Maak je niet druk. We hebben een appartement vlak bij de campus dus je hoeft niet de hele tijd tegen die studenten aan te kijken"zegt ze.

Ik knik weer. Dat is waar.
Als we een appartement hadden gehuurd op de campus kwam ik na school m'n kamer echt niet meer uit.
Ik vind het vreselijk als ik met mensen moet praten die ik niet ken.

"Zijn we er al bijna?"vraag ik zacht.

"Ja, nog ongeveer vijf minuutjes"zegt ze.

"Mooi"mompel ik opnieuw.

"Heb je nog afscheid kunnen nemen van Cameron?"vraagt Serena.

Ik knik.

"Tuurlijk, hij had nog een tijdje voor hij moest gaan"zeg ik.

Cameron is mijn 5 minuut oudere tweelingbroer.

"En je moeder?"vraagt ze aarzelend.

Ik zucht en haal m'n schouders op.

"Je weet hoe het gaat"zeg ik.

Ze knikt.

"Sorry, dat had ik misschien niet moeten vragen"zegt ze.

"Nee, maakt niet uit"zeg ik zacht.

Ik heb niet een bepaald goede band met mijn moeder.
Als we erge ruzie hebben slaat ze me wel eens.
Als Cameron erbij is doet hij er gelukkig wat aan, maar het probleem is wanneer hij er niet is.
Mijn benen zitten vol blauwe plekken, daarom draag ik altijd lange broeken totdat het over is.
Desnoods bedek ik het met make-up zodat ik nog wel een keer een rok ofzo aankan.

"Heyy kijk! Dat is het poortje van de campus al"zegt Serena enthousiast.

Ik glimlach.
Ze rijd een straat verder. Onze nieuwe straat.
We zoeken nummer 14 en Serena parkeert de auto voor de deur.
Ik doe mijn gordel los en stap dan voorzichtig uit.
Ik klap de deur dicht en net als ik me omdraai knal ik tegen iemand aan.

"Kijk eens uit domme hoer"word er naar me geroepen.

Een jongen met lichtbruin haar en blauwe ogen kijkt me boos aan.

"S-sorry"stotter ik.

De jongen draait zich weer met een ruk om en stampt verder.

"Vic, je moet geen sorry zeggen tegen die gast. Je had gewoon nog een keer tegen hem aan moeten lopen"zegt Serena.

Ik schud m'n hoofd.

"Ik moest gewoon beter opletten"zeg ik.

"Hij was degene die met zijn telefoon bezig was"zegt ze met haar handen in haar zij.

"Laat het gewoon, het stelde toch niks voor"zeg ik.

Ze haalt haar schouders op en knikt dan.
Ik loop om de auto heen richting de kofferbak en ik haal mijn twee koffers eruit.
Ik heb de huissleutel al aan mijn sleutelbos gedaan en ik maak de deur open.
Ik rol de koffers naar binnen en kijk even in het rond.
Het is groter dan ik dacht.
Serena heeft het huis uitgezocht.
Ze heeft alles alvast laten inrichten en we hoeven alleen nog maar een paar dozen uit te pakken met spulletjes.

Ik probeer de koffers de trap op te krijgen en stop bij een kamer met op de deur een krijtbord.
Mijn naam staat erop geschreven. Ik glimlach en open de deur.
De kamer is heel groot en ik zie een deur die grenst aan een balkon.
Ook is er nog een deur die grenst aan een badkamer.
De badkamer is niet zo groot als beneden maar hij is groot genoeg om me in klaar te maken voor school.

Er staat een groot hemelbed tegen de muur in het midden van de kamer.
De grond is van een lichte kleur hout en er ligt een grote ronde witte mat.
De mat is zo groot dat zelfs het bed er een stukje op staat.
Ook is er een make-up tafel wat me best verbaasd. Waarschijnlijk is dat Serena's idee geweest.
De make-up tafel is wit net zoals de kast met de grote spiegel die er staat.
Er hangt ook een televisie aan de muur precies voor mijn bed.
Mijn kamer is donkerblauw op één muur na, die muur is wit.
Serena heeft eindelijk onthouden wat mijn lievelingskleur is.
Ik pak wat dozen die Serena ondertussen voor mijn deur heeft gezet.
In één van de dozen zitten wat gordijntjes die aan het bed kunnen.
Ik pak ze eruit en bekijk hoe ik het ga aanpakken.
Als ik het eenmaal door heb ben ik zo klaar.
Boven mijn bureau hang ik een prikbord en ik hang nog een witte boekenplank op.
De witte boekenplank is ook gelakt, dat vond ik er mooi bij staan. Ik vind ook wat foto's.
Ik hang de lijstjes waar ze inzitten op de muur.
Als ik bij de foto van Lily kom wellen de tranen op.
Als ik mezelf moet voorstellen in de klas hoop ik niet dat dat gevraagd word.
Ik zet de overige dozen onder mij bed en sta op.

"S, ik ga even de buurt bekijken"roep ik.

Ze maakt een geluidje dat klinkt als een 'oké'.
Ik pak mijn sleutels en loop de deur uit.
Na een paar keer door de buurt te zijn gelopen valt het me op dat er ook een bibliotheek zit hier.
Ik besluit er naartoe te gaan en wandel stevig door.
In London is het nu gelukkig beter weer dan in Holmes Chapel.
Eenmaal in de bibliotheek loop ik langs wat boeken heen en pak er één over fantasie wezens die me wel interessant en leuk leek.
Ik zoek een geschikte plek en ga zitten.
Veel mensen, voornamelijk studenten, zitten hier te leren met hun laptops en dergelijke.
Net als ik mijn boek opsla pakken twee warme handen mijn schouders vast en hoor ik een stem die me bekent voorkomt.

"Ik heb het gevoel dat we elkaar vaker gaan tegenkomen"

~~~~
Oké het is misschien een beetje vroeg voor een Cliffhanger maar het is eenmaal zo.
CLIFFHANGER
😂😂
Waarschijnlijk weten jullie allemaal wie het is.
Dit is dus mijn eerste Fanfictie over Louis.
Ik heb er echt super veel zin in.
Ik heb vakantie dus ik kan veel updaten.
Alleen ik ga volgende week Zondag (Dus 17 Juli) naar Portugal dus dan kan ik alleen updaten als ik WiFi heb in een restaurantje ofzo.
Hopeyalikedit
🙋❤️🍀