Patrick Francisco
Shit asaan na si Louisse kanina lang nandito siya ah may 5 mins na akong nag hahanap sa batang yoon patay ako nito kila kuya pag nalaman na nawawala si Louisse baka mapatay pa ako ni mommy. Ah maka punta na nga sa opisina ng mall nato para ma ireport ko na nawawala si Louisse.
Habang nasa control room ako ay nag abiso na kami na pag may dinalang bata sa kanila ay tawagan ako kaagad titignan ko kasi ang cctv ng mall at bullshit lang ung exit at entrance lang ng mall may cctv. Pina alert na din ang security ng mall may mga nag iikot ikot na upang hanapin ang pamangkin ko damn mag dadalawang oras na nawawala si Louisse nag aalala na ako.
Pabalik-balik ng paglalakad si Patrick sa hallway ng opisina ng mall. Hindi mapakali kung ano ang dapat niyang gawin gusto na niyang tawagan ang ina upang ipalam na nawawala niya si Louisse ngunit hindi niya magawa.
Nabigla naman si Patrick ng may umakap sa kanyang mga binti. Agad naman siyang napaluhod at inakap ng mahigpit ang pamangkin.
" Louisse where have you been? Alam mo bang muntik na akong mamatay sa pag-aalala sayo?, wag mo na ulit gagawin yoon ha"
" Sorry na po tito ninong, ikaw kasi bigla kanalang nawawala eh, tapos buti tinulungan ako ni ate Summer kung hindi baka nag faint na ako dahil sobrang nagugutom na si little dragon,"
" basta wag mo na uulitin yoon ha! So asaan ba ung tumulong sayo ?"
"Ate Summer" tawag ng bata sa dalaga ngunit hindi ito sumasagot tila mo may malalim na iniisip ang dalaga. Nilapitan naman ni Louisse tinignan ng dalaga ang bata nag baba ito ng tingin. At saka siya nag salita mukang nabigla pa ito ng marealize niya na nasa harapan na sila ng pamangkin niya napaatras pa ito ng bahagya sa pagkagulat ng mag angat ito ng tingin.
" Hi, thanks for taking care of my niece. And sorry sa abala, by the way Patrick Francisco nga pala and you are?" nakangiting saad niya sa dalaga.
" Su.....Summer Ru.....ru....ruiz" natatwa siya ngunit hindi niya ipinahalata sa kaharap. Nag kakandautal utal ito sa pagpapakilala sa kanya. Mabilis naman na nag paalam ang dalaga sa kanila gusto man niyang pigilan ang dalaga ngutin nararamdaman niya na hindi komportable ang dalaga sa presencya niya. Nagtataka naman siya kung bakit iniisip din niya na baka akala nito eh masamang tao siya. Nilapitan niya si Louisse at nag paalam na aalis na siya.
Habang kausap ang pamangkin niya ay nabigla siya nang hindi ito pautal utal na nag salita. Ngunit noong siya ang kausap ay panagalan lang niya ay nagkakanda utal utal na ito. Ganoon ba talaga ako ka gandang lalake para mautal siya at hindi din siya matignan ng dalaga pag titignan siya ng dalaga ay nauutal ito kaya tumitingin nalang ito kay Louisse.
Nang paalis ang dalaga ay humabol naman ang bata dito nabigla si Patrick sa nakita dahil hindi naman ganoon ang kanyang pamangkin. May kamalditahan kasing ugali ang bata at nalala niya pa noon na nag dala ng babae na nililigawan ang kapatid niya ay inaaway niya ito at ginagawan ng kalokohan. Kaya lubos siyang nabigla sa inasal nito lalo siyang nagulat ng makitang may namumuong luha sa mata ng bata.
Kahit na sa murang edad ng bata ay napaka tapang nito hindi ito nag papakita ng kahinaan sa ibang tao. Kahit na sasaktan na ang bata ay hindi ito umiiyak. Pero ngyon habang nakikita niya ang pamagkin isa lang ang pumasok sa isip niya na kakaiba ng dalagang kaharap ng pamangkin niya.
Nabigla siya ng lumuhod ang dalaga para magka level na sila at marahang pinahid ang mga luhang pumapatak sa pamangkin. Naguusap silang dalawa sinasabihan niya pa ang pamangkin na bibili nalang sila ng manika. Ngunit tinaggihan ito ng pamangkin akala niya ay papayag ito dahil dati rati ay pag sinabi nabibilan lang ito ng laruan ay okay na ang bata ngunit hindi iyon ang nagyari.
