BÖLÜM 3

165 95 10
                                    

Bazen insanlarin bu kadar iki yüzlü olucağını tahmin edemezsiniz . Kötü gününüzde yaninizda olup ertesi günü konuşan insanlar iki yüzlü ve ya sevdiğinizi sandiniz insanlarin iki yüzlü olmasi gibi babamin ölümünde akrabalarinin olmamasi bile cenazeye bile gelmeyen gereksiz akrabalarindan bahsediyoruz hepsi iki yüzlünün teki babam öldükden sonra hepsi miras icin bir birleriyle savşmalarida cabası insanlar neden boyle ne den böyle vicdansiz ve para gözler aylarca kapimizi bile çalmadilar oyle muhtaçtim ki babamin akrabalarina biri bile gelmeye tenezül etmedi babasi bile gelmedi ona dede bile demiyorum sadece ismiyle o kahrolasi ismiyle hitap ediyorum samimi ve ona cana yakinan insanlari sevmezmis hep etrafimdakilerin ahmet beyin torunu diye anildim halbuki babamin olumune bile gelmeyen o cok saygi hosterdikleri ahmet bey gelmedi aslinda bişeyi deyiştirmedide uzun zamn sonra ni tekim unutmuştumda bazen düşünüyorum etrafimdaki insanlarin ne kadar iki yuzlu oldunu ama babam babasi gibi deil sevecen cana yakin biriydi hep onu düşündükce gözlerimin dolduğunu farkina vardığımda ditek uzandığım yataktan kalkmak durumundaydim yoksa okula geç kalıcaktım ditek banyoya yònelip rutin işlerimi haletmeye başladım




1 SAAT SONRA

iki saatdir koşuyorum nedenmi canim annemin direk holdinkte olmasi ve dier zenginler gibi arabam olmadığı için otobüs durağına kadar koşmaliyim eğer ilk günden genç kalirsam işte o zmn tüm yıl boyunca müdire hanimin dilinden kurtulamam tam otobüs durağîna vardimda yanimdan son sürat hizli geçip giden arabadaki gerizekaliya kufretmeye başladim resmen sıyırdı ve korna çala çala giti dengesiz havalarda gitdikce souğmaya başlamişti elerimi montumun cebine koyup otobüs beklemeye başladım



En kisa zamnda annemle konuşmaliyim bi motosiklet bile ola bilir yeterki bir daha otobüsle gitmeyeyim nedense okulun icine girdiğimde herkezin uzerinde yapmacik gülümsemeler vardi iste bole insanlardan nefret ediyorum okulun ilk gunu olmasina rağmen can fostumun gelmemesi ne büyük bir ironi zaten akilisi bana denk gelmiyo

3 derstir boş boş oturuyorum resmen başımı tam siraya koymamla telefonumun titredini hisedince direk elim cebime giti dier okular gibi siyak pantolon ve beyaz lakos giydiğimiz için rahatdim mesaja tikladığımda karsima cikan cocukla biraz sasirdim sonra altindaki yaziyi okumaya başladım

Nevra kolejine duyulur yeni ögrencimiz burak atakan sizlere tanistirmak istedim gevezr okul dedikoducunuz

Basimi telfondan kaldirip etrafimdaki insanlara bakdiğimda onlarinda baktiğini gorunce anladim ki herkeze gitmiş omuz silkip tekrar başımı sıraya koydum bence biraz kestirmeliyim .


Kisa yazmamin sebebi ise babamin rahatsiz olmasi neyse öpüldünüz ♥

( UMUDUN KIRINTILARI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin